alt

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο της Βιρτζίνια Γουλφ «Ένα δικό της δωμάτιο», σε εισαγωγή και μετάφραση Βάσιας Τζανακάρη, το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 21 Φεβρουαρίου από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Η γυναίκα της μεσαίας τάξης άρχισε να γράφει. Γιατί αν το Περηφάνια και προκατάληψη είναι σημαντικό, αν το Μίντλμαρτς και το Βιλέτ και τα Ανεμοδαρμένα ύψη είναι σημαντικά, τότε είναι πολύ πιο σημαντικό απ’ όσο μπορώ να αποδείξω σε μια διάλεξη μίας ώρας το ότι οι γυναίκες γενικά, και όχι μόνον οι μοναχικές αριστοκράτισσες, οι κλεισμένες στο εξοχικό τους ανάμεσα στους τόμους τους και στους κόλακές τους, άρχισαν να γράφουν. Χωρίς αυτές τις προδρόμους, η Τζέιν Όστεν και οι αδελφές Μπροντέ και η Τζορτζ Έλιοτ δεν θα μπορούσαν να έχουν γράψει, όπως δεν θα μπορούσε ο Σαίξπηρ να έχει γράψει χωρίς τον Μάρλοου, ή ο Μάρλοου χωρίς τον Τσόσερ ή ο Τσόσερ χωρίς τους ξεχασμένους εκείνους ποιητές που άνοιξαν τον δρόμο και δάμασαν τη φυσική αγριότητα της γλώσσας. Γιατί τα αριστουργήματα δεν είναι μεμονωμένα και μοναχικά δημιουργήματα· είναι το αποτέλεσμα πολλών ετών συλλογικής σκέψης, σκέψης του συνόλου των ανθρώπων, ώστε πίσω από τη μία φωνή βρίσκεται η εμπειρία της μάζας. Η Τζέιν Όστεν θα έπρεπε να καταθέσει στεφάνι στον τάφο της Φάνι Μπέρνι και η Τζορτζ Έλιοτ να τιμήσει το ρωμαλέο πνεύμα της Ελίζα Κάρτερ – της γενναίας εκείνης ηλικιωμένης που έδεσε ένα καμπανάκι στο κρεβάτι της για να ξυπνάει νωρίς και να μαθαίνει ελληνικά. Κι όλες οι γυναίκες μαζί θα έπρεπε να αφήσουν λουλούδια στον τάφο της Άφρα Μπεν, που βρίσκεται, εξαιρετικά σκανδαλωδώς αλλά μάλλον ταιριαστά, στο αβαείο του Γουεστμίνστερ, γιατί εκείνη κέρδισε γι’ αυτές το δικαίωμα να εκφράζουν αυτά που σκέφτονται. Χάρη σ’ εκείνη –τη διαβόητη και ερωτόληπτη– δεν είναι τελείως εξωπραγματικό το ότι μπορώ να σας πω απόψε: Να κερδίζετε πεντακόσιες λίρες τον χρόνο με το μυαλό σας.

Η Τζέιν Όστεν έγραφε έτσι μέχρι τον θάνατό της. «Είναι εκπληκτικό πώς μπόρεσε να τα καταφέρει όλα αυτά» γράφει ο ανιψιός της στη βιογραφία της «καθώς δεν είχε ξεχωριστό γραφείο όπου θα μπορούσε να αποσύρεται και η περισσότερη δουλειά έπρεπε να γίνεται στο κοινόχρηστο καθιστικό, όπου υφίστατο κάθε λογής τυχαίες διακοπές. Πρόσεχε η ενασχόλησή της να μη γίνει αντιληπτή από υπηρέτες ή επισκέπτες ή άτομα εκτός της οικογένειάς της».

Και κάπως έτσι φτάσαμε στον δέκατο ένατο αιώνα και, πρώτη φορά, βρήκα αρκετά ράφια αφιερωμένα αποκλειστικά σε έργα γυναικών. Αλλά δεν μπορούσα να μην αναρωτηθώ, καθώς τα κοίταζα, γιατί άραγε, με πολύ λίγες εξαιρέσεις, ήταν όλα μυθιστορήματα; Η αρχική τάση ήταν για ποίηση. «Η πρωθιέρεια του τραγουδιού» ήταν ποιήτρια. Και στη Γαλλία και στην Αγγλία, οι ποιήτριες προηγούνται των μυθιστοριογράφων. Επιπλέον, σκέφτηκα, κοιτάζοντας τα τέσσερα διάσημα ονόματα, τι κοινό είχε η Τζορτζ Έλιοτ με την Έμιλι Μπροντέ; Μήπως η Σάρλοτ Μπροντέ δεν απέτυχε τελείως να καταλάβει την Τζέιν Όστεν; Με εξαίρεση το πιθανώς σχετικό γεγονός ότι καμιά τους δεν είχε παιδί, δεν θα μπορούσαν να είχαν βρεθεί σε ένα δωμάτιο τέσσερις πιο αταίριαστοι χαρακτήρες – τόσο, που είναι δελεαστικό να επινοήσεις μια συνάντηση και έναν διάλογο ανάμεσά τους. Ωστόσο, σπρωγμένες από κάποια παράξενη δύναμη, όλες όταν έγραφαν ένιωθαν επιβεβλημένο να γράψουν μυθιστορήματα. Άραγε είχε κάποια σχέση με το ότι προέρχονταν από τη μεσαία τάξη, αναρωτήθηκα, αλλά και με το γεγονός, που η δίδα Έμιλι Ντέιβις λίγο αργότερα έδειξε τόσο εντυπωσιακά, ότι η μεσοαστική οικογένεια των αρχών του δέκατου ένατου αιώνα διέθετε μόνο ένα καθιστικό για όλους; Αν μια γυναίκα έγραφε, ήταν αναγκασμένη να γράφει στο κοινόχρηστο καθιστικό. Και, όπως τόσο έντονα παραπονιόταν η δίδα Νάιτινγκεϊλ –«οι γυναίκες ποτέ δεν έχουν μισή ώρα... που να μπορούν να πουν ότι είναι δική τους»–, τη διέκοπταν συνέχεια. Και πάλι θα ήταν πιο εύκολο να γράψουν πρόζα, πεζογραφήματα εκεί παρά ποίηση ή θέατρο. Απαιτούν λιγότερη συγκέντρωση. Η Τζέιν Όστεν έγραφε έτσι μέχρι τον θάνατό της. «Είναι εκπληκτικό πώς μπόρεσε να τα καταφέρει όλα αυτά» γράφει ο ανιψιός της στη βιογραφία της «καθώς δεν είχε ξεχωριστό γραφείο όπου θα μπορούσε να αποσύρεται και η περισσότερη δουλειά έπρεπε να γίνεται στο κοινόχρηστο καθιστικό, όπου υφίστατο κάθε λογής τυχαίες διακοπές. Πρόσεχε η ενασχόλησή της να μη γίνει αντιληπτή από υπηρέτες ή επισκέπτες ή άτομα εκτός της οικογένειάς της». Η Τζέιν Όστεν έκρυβε τα χειρόγραφά της ή τα κάλυπτε με ένα στυπόχαρτο. Έπειτα, πάλι, όλη η λογοτεχνική παιδεία που είχε μια γυναίκα στις αρχές του δέκατου ένατου αιώνα ήταν η εξάσκηση στην παρατήρηση του χαρακτήρα, στην ανάλυση του συναισθήματος. Η ευαισθησία της διαμορφωνόταν επί αιώνες από τις επιδράσεις του κοινόχρηστου καθιστικού. Τα συναισθήματα των ανθρώπων άφηναν το αποτύπωμά τους πάνω της· οι προσωπικές σχέσεις ήταν πάντα μπροστά στα μάτια της. Έτσι, όταν αυτή η γυναίκα της μεσαίας τάξης άρχισε να γράφει, ήταν φυσικό να γράψει μυθιστορήματα, παρόλο που, όπως φαίνεται αρκετά καθαρά, δύο από τις τέσσερις γυναίκες που κατονομάζονται εδώ δεν ήταν μυθιστοριογράφοι εκ φύσεως. Η Έμιλι Μπροντέ θα έπρεπε να είχε γράψει ποιητικό θέατρο· το χειμαρρώδες, ευρύ πνεύμα της Τζορτζ Έλιοτ θα έπρεπε να είχε επεκταθεί και προς άλλες κατευθύνσεις, όταν η δημιουργική τάση ήταν για ιστοριογραφία και βιογραφία. Όμως έγραψαν μυθιστορήματα· μπορούμε να πάμε ένα βήμα πιο πέρα, είπα, κατεβάζοντας το Περηφάνια και προκατάληψη από το ράφι, και να πούμε ότι έγραφαν καλά μυθιστορήματα. Χωρίς να καυχιόμαστε και χωρίς να ενοχλήσουμε το άλλο φύλο, μπορούμε να πούμε ότι το Περηφάνια και προκατάληψη είναι καλό βιβλίο. Όπως και να ’χει, δεν θα ντρεπόσουν να σε πιάσουν την ώρα που έγραφες το Περηφάνια και προκατάληψη. Ωστόσο η Τζέιν Όστεν χαιρόταν που έτριζε ο μεντεσές στην πόρτα της, γιατί μπορούσε να κρύψει το χειρόγραφό της προτού μπει κανείς μέσα. Για την Τζέιν Όστεν υπήρχε κάτι το επονείδιστο στο να γράφει το Περηφάνια και προκατάληψη. Και, αναρωτήθηκα, άραγε θα ήταν καλύτερο μυθιστόρημα αν η Τζέιν Όστεν δεν το θεωρούσε απαραίτητο να κρύβει το χειρόγραφό της από τους επισκέπτες; Διάβασα μια δυο σελίδες για να δω· αλλά δεν μπόρεσα να βρω ενδείξεις ότι οι συνθήκες είχαν βλάψει τη δουλειά της στο ελάχιστο. Αυτό, ίσως, ήταν το μεγαλύτερο θαύμα. Ήταν μια γυναίκα περί τα 1800 που έγραφε χωρίς μίσος, χωρίς πικρία, χωρίς φόβο, χωρίς διαμαρτυρίες, χωρίς κηρύγματα. Έτσι έγραφε ο Σαίξπηρ, σκέφτηκα, κοιτάζοντας το Αντώνιος και Κλεοπάτρα· και όταν οι άνθρωποι συγκρίνουν τον Σαίξπηρ και την Τζέιν Όστεν, μπορεί να εννοούν ότι το μυαλό και των δύο είχε εξοβελίσει όλα τα εμπόδια· και για τον λόγο αυτό δεν γνωρίζουμε την Τζέιν Όστεν και δεν γνωρίζουμε τον Σαίξπηρ, και για τον λόγο αυτό η Τζέιν Όστεν διαποτίζει κάθε λέξη που έγραψε, όπως και ο Σαίξπηρ. Αν η Τζέιν Όστεν υπέφερε με κάποιον τρόπο από τις συνθήκες της, αυτό είχε να κάνει με την περιορισμένη ζωή που της επιβαλλόταν. Ήταν αδύνατον μια γυναίκα να κυκλοφορήσει μόνη της. Δεν ταξίδευε ποτέ· δεν διέσχιζε ποτέ το Λονδίνο με το λεωφορείο της εποχής ούτε έτρωγε σε εστιατόρια μόνη της. Αλλά ίσως ήταν στη φύση της Τζέιν Όστεν να μην επιθυμεί εκείνο που δεν είχε. Το ταλέντο της και οι συνθήκες εναρμονίζονταν απόλυτα μεταξύ τους. Αμφιβάλλω όμως αν αυτό ίσχυε για τη Σάρλοτ Μπροντέ, είπα, ανοίγοντας την Τζέιν Έιρ και βάζοντάς τη πλάι στο Περηφάνια και προκατάληψη

altΤην άνοιξα στο κεφάλαιο δώδεκα και το βλέμμα μου έπεσε στη φράση «Όποιος θέλει να με κατηγορήσει ας το κάνει». Για τι πράγμα κατηγορούσαν τη Σάρλοτ Μπροντέ; αναρωτήθηκα. Και διάβασα πώς η Τζέιν Έιρ ανέβαινε στη στέγη, όταν η κυρία Φέρφαξ έφτιαχνε μαρμελάδες, και ατένιζε τον ορίζοντα πέρα από τους αγρούς. Κι ύστερα λαχταρούσε –και γι’ αυτό την κατηγορούσαν–, γιατί «τότε λαχταρούσα να έχω μία όραση ικανή να υπερβεί αυτά τα όρια, ικανή να φτάσει στον πολύβουο κόσμο, στις πόλεις, στις γεμάτες ζωή περιοχές για τις οποίες είχα ακούσει αλλά τις οποίες ποτέ δεν είχα δει, όταν θα προσθέσω ότι τότε ποθούσα να έχω περισσότερες εμπειρίες απ’ όσες είχα, να συναντήσω περισσότερους ανθρώπους που να μου μοιάζουν, να γνωρίσω μεγαλύτερη ποικιλία χαρακτήρων απ’ αυτήν που μου προσφερόταν εδώ. Εκτιμούσα τα καλά της κυρίας Φέρφαξ και τα καλά της Αντέλ, αλλά πίστευα ότι υπήρχαν και άλλα, λαμπρότερα είδη καλοσύνης, και ήθελα να τα γνωρίσω κι αυτά. 

»Ποιος θα με κατηγορήσει; Αναμφίβολα, πολλοί. Θα πουν ότι είμαι ανικανοποίητη. Δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς. Η ανησυχία ήταν στη φύση μου. Καμιά φορά με αναστάτωνε σε βαθμό οδύνης [...].

»Δεν έχει νόημα να λέει κανείς ότι οι άνθρωποι πρέπει να ικανοποιούνται με την ηρεμία. Οι άνθρωποι έχουν ανάγκη από δράση και, αν δεν τη βρίσκουν, τη δημιουργούν από μόνοι τους. Εκατομμύρια άνθρωποι είναι καταδικασμένοι σε μια μοίρα πιο στάσιμη από τη δική μου και εκατομμύρια εξεγείρονται σιωπηρά εναντίον του κλήρου τους. Κανείς δεν ξέρει πόσες εξεγέρσεις εκτός από τις πολιτικές ζυμώνονται καθημερινά στις μάζες ζωής στις οποίες ζουν οι άνθρωποι. Θεωρείται γενικά ότι οι γυναίκες είναι πολύ ατάραχες. Αλλά οι γυναίκες νιώθουν όσο νιώθουν κι οι άνδρες· έχουν ανάγκη να εξασκούν τις ικανότητές τους και έχουν ανάγκη από ένα πεδίο δράσης για τις προσπάθειές τους όσο το έχουν ανάγκη και οι αδελφοί τους. Υποφέρουν από τους υπερβολικά αυστηρούς περιορισμούς και από την υπερβολικά μεγάλη στασιμότητα, όπως θα υπέφεραν και οι άνδρες. Και είναι στενόμυαλο από την πλευρά των πιο προνομιούχων συνανθρώπων τους να λένε πως οι γυναίκες πρέπει ν’ αρκούνται να φτιάχνουν γλυκίσματα και να πλέκουν κάλτσες, να παίζουν πιάνο και να κεντούν πορτοφόλια. Είναι απερίσκεπτο να τις καταδικάζουν και να τις περιγελούν όταν αυτές προσπαθούν να κάνουν ή να μάθουν κάτι παραπάνω απ’ ό,τι έχει καθιερώσει ως απαραίτητο για το φύλο τους η συνήθεια. 

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Η τέχνη της μέθης» του Λοράν ντε Σουτέρ (προδημοσίευση)

«Η τέχνη της μέθης» του Λοράν ντε Σουτέρ (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από βιβλίο του βραβευμένου Βέλγου δοκιμιογράφου και καθηγητή Νομικής Λοράν ντε Σουτέρ [Laurent de Sutter] «Η τέχνη της μέθης» (μτφρ. Ζωή Καραμπέκιου), το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 6 Μαρτίου από τις εκδόσεις Το Μέλλον.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

...
«Ἤριννα Ἠλακάτη» της Τασούλας Καραγεωργίου (προδημοσίευση)

«Ἤριννα Ἠλακάτη» της Τασούλας Καραγεωργίου (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από τη μελέτη της Τασούλας Καραγεωργίου «Ἤριννα Ἠλακάτη», η οποία κυκλοφορεί αυτές τις μέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Στὴν πραγματική της ζωὴ ἡ Ἤριννα εἶναι μιὰ μικρὴ «τραγουδίστρα», τρυφερὴ ἀοιδὸς ...

«Ο Σεφέρης στην Αμερική»
 της Ασπασίας Γκιόκα (προδημοσίευση)

«Ο Σεφέρης στην Αμερική»
 της Ασπασίας Γκιόκα (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από τη μελέτη της Ασπασίας Γκιόκα «Ο Σεφέρης στην Αμερική», η οποία θα κυκλοφορήσει το επόμενο διάστημα από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Το βιβλίο, όπως φανερώνει και ο τίτλος του, εστιάζει σε πρόσωπα και γ...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

Ο «Νευρομάντης» του Ουίλιαμ Γκίμπσον μεταφέρεται στην οθόνη: μεγάλο συνδρομητικό κανάλι ανακοίνωσε ότι αγόρασε τα δικαιώματα

Ο «Νευρομάντης» του Ουίλιαμ Γκίμπσον μεταφέρεται στην οθόνη: μεγάλο συνδρομητικό κανάλι ανακοίνωσε ότι αγόρασε τα δικαιώματα

Το πασίγνωστο μυθιστόρημα του «πατέρα» του Cyberpunk Ουίλιαμ Γκίμπσον [William Gibson] «Νευρομάντης» αναμένεται να γίνει σειρά 10 επεισοδίων από το συνδρομητικό κανάλι Apple TV. Κεντρική εικόνα: ο συγγραφέας Ουίλιαμ Γκίμπσον © Wikipedia. 

Επιμέλεια: Book Press

...
Λογοτεχνικό Βραβείο Δουβλίνου 2024: Ανακοινώθηκε η βραχεία λίστα με γνωστούς συγγραφείς

Λογοτεχνικό Βραβείο Δουβλίνου 2024: Ανακοινώθηκε η βραχεία λίστα με γνωστούς συγγραφείς

Ο νικητής θα ανακοινωθεί στις 23 Μαΐου κατά τη διάρκεια του Διεθνούς Φεστιβάλ Λογοτεχνίας του Δουβλίνου. Κεντρική εικόνα: ο συγγραφέας Σεμπάστιαν Μπάρυ © Faber & Faber. 

Επιμέλεια: Book Press

Ανακοινώθηκε η βρ...

Παρουσίαση βιβλίου: «Πατρίδα από βαμβάκι», της Έλενας Χουζούρη

Παρουσίαση βιβλίου: «Πατρίδα από βαμβάκι», της Έλενας Χουζούρη

Την Τρίτη 2 Απριλίου, στις 20:30 η Αλυσίδα Πολιτισμού IANOS και οι εκδόσεις Πατάκη, διοργανώνουν παρουσίαση του βιβλίου της Έλενας Χουζούρη, με τίτλο «Πατρίδα από βαμβάκι» (νέα, αναθεωρημένη έκδοση). 

Επιμέλεια: Book Press

...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Μακγκάφιν» του Βαγγέλη Γιαννίση (προδημοσίευση)

«Μακγκάφιν» του Βαγγέλη Γιαννίση (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα του Βαγγέλη Γιαννίση «Μακγκάφιν», το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 21 Μαρτίου από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

ΤΟΥΡΙΣΤΑΣ
37.947408, 23.641584

 «Αφού σου ...


«Το μποστάνι του Μποστ» του Κωνσταντίνου Κυριακού (προδημοσίευση)

«Το μποστάνι του Μποστ» του Κωνσταντίνου Κυριακού (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο του Κωνσταντίνου Κυριακού «Το μποστάνι του Μποστ – Μια σύνθεση / συμπλήρωση / διασκευή κειμένων του Μποστ», το οποίο κυκλοφορεί σε λίγες μέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

...

«Όλα μαύρα» της Δήμητρας Παπαδήμα (προδημοσίευση)

«Όλα μαύρα» της Δήμητρας Παπαδήμα (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο της Δήμητρας Παπαδήμα «Όλα μαύρα», το οποίο θα κυκλοφορήσει την επόμενη εβδομάδα από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

«Τι είμαστε εμείς μπροστά σε αυτά τα κτήνη, ρε; Τι είμαστε; Άγιοι. Και φόνο να...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Επανάσταση 1821: 11 βιβλία για τον Αγώνα των Ελλήνων

Επανάσταση 1821: 11 βιβλία για τον Αγώνα των Ελλήνων

Ενόψει της 25ης Μαρτίου, επιλέγουμε έντεκα βιβλία που μας βοηθούν να κατανοήσουμε τα περίπλοκλη όσο και μοναδική διαδοχή γεγονότων που ήταν η Ελληνική Επανάσταση. Kεντρική εικόνα: έργο του Λουντοβίκο Λιπαρίνι «Ο όρκος του λόρδου Βύρωνα στο Μεσολόγγι» (περίπου 1850), μουσείο Μπενάκη.

...
Ιστορίες από τη Χώρα των Χρυσανθέμων: 10 λογοτεχνικά έργα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα ανοίγουν παράθυρα στον κόσμο της Ιαπωνίας

Ιστορίες από τη Χώρα των Χρυσανθέμων: 10 λογοτεχνικά έργα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα ανοίγουν παράθυρα στον κόσμο της Ιαπωνίας

Όσο μακρινή κι αν φαντάζει η Ιαπωνία, δεν παύει να μας ελκύει, μεταξύ άλλων και για την ιδιαίτερη και τολμηρή λογοτεχνία της. Από τον κλασικό Καουαμπάτα έως τον ευφάνταστο Μουρακάμι, επιλέγουμε δέκα βιβλία που κυκλοφόρησαν σχετικά πρόσφατα και μπορούν να μας ανοίξουν νέα παράθυρα στον κόσμο του Ανατέλλοντος Ήλιου. K...

«Μικρή Στίξις»: Νέα σειρά βιβλίων και εκδήλωση για τα 7 χρόνια παρουσίας στον εκδοτικό χώρο

«Μικρή Στίξις»: Νέα σειρά βιβλίων και εκδήλωση για τα 7 χρόνια παρουσίας στον εκδοτικό χώρο

Με τη συμπλήρωση επτά συναπτών ετών στο εκδοτικό στερέωμα, οι εκδόσεις Στίξις κάνουν το επόμενο βήμα με μια νέα σειρά τεσσάρων βιβλίων, υπό τον τίτλο «Μικρή Στίξις», των Γιώργου Δουατζή, Χρυσοξένης Προκοπάκη, Στέφανου Τζουβάρα και Μιχάλη Σηφάκη.  

Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος  ...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

02 Απριλίου 2023 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα μεγαλύτερα μυθιστορήματα όλων των εποχών: 20 έργα-ποταμοί από την παγκόσμια λογοτεχνία

Πολύτομα λογοτεχνικά έργα, μυθιστορήματα-ποταμοί, βιβλία που η ανάγνωσή τους μοιάζει με άθλο. Έργα-ορόσημα της παγκόσμιας πεζογραφίας, επικές αφηγήσεις από την Άπω Ανατ

ΦΑΚΕΛΟΙ