alt

Για την παράσταση χορού Τοπία, σε χορογραφίες Ντάγκλας Λη, Μπενζαμέν Μιλπιέ και Αντώνη Φωνιαδάκη, η οποία παρουσιάζεται στην Κεντρική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής - Αίθουσα «Σταύρος Νιάρχος» στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Επόμενες παραστάσεις στις 5, 6 και 10 Μαΐου.

Του Νίκου Ξένιου

Ο Ντάγκλας Λη παρουσιάζει τη νέα του δημιουργία με τίτλο Fortress πάνω σ’ ένα κομμάτι για σόλο πιάνο του Έτσιο Μπόσσο, ο Μπενζαμέν Μιλπιέ παρουσιάζει τη χορογραφία του με τίτλο Sarabande, βασισμένη στις Σονάτες και Παρτίτες για σόλο βιολί και στην Παρτίτα για σόλο φλάουτο του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ, ενώ ο καλλιτεχνικός διευθυντής της Ε.Λ.Σ. Αντώνης Φωνιαδάκης παρουσιάζει την πρώτη συνεργασία του με το Μπαλέτο της Λωρραίνης το 2014, επιλέγοντας ένα από τα πιο δημοφιλή κομμάτια του Τζων Άνταμς, το Shaker Loops, σε απόδοση για πιάνο [1] για να ολοκληρώσει το τρίπτυχο Τοπία του Μπαλέτου της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Ερμηνεύουν πρώτοι χορευτές, σολίστ, κορυφαίοι (ημι-σολίστ) και μέλη του μπαλέτου της Ε.Λ.Σ..

Fortress

Το στιλιζάρισμα που υιοθετεί ο βρετανός χορογράφος ξεκινά από κυματοειδή κίνηση του κορμιού και του αυχένα για να εξελιχθεί σε κίνηση «πτήσης», αλμάτων και σε γεωμετρική διάταξη των χορευτών στον χώρο.

Η δυναμική και ταυτόχρονα εκφραστική σύνθεση του Έτσιο Μπόσσο «Το 12ο δωμάτιο» σε Σολ Ελάσσονα δίνει αφορμή στον βρετανό Ντάγκλας Λη να φιλοτεχνήσει ένα γεωμετρικό «τοπίο» από τραπέζια και σε αυτό το σκηνικό να παντρέψει τον κλασικό με τον μοντέρνο χορό σε μια σπονδυλωτή χορογραφία χωρισμένη σε επιμέρους αφηγηματικά επεισόδια, αλλού με προφανή «ακαμψία» ρέπλικας και αλλού με ελευθερία κίνησης: το στιλιζάρισμα που υιοθετεί ο βρετανός χορογράφος ξεκινά από κυματοειδή κίνηση του κορμιού και του αυχένα για να εξελιχθεί σε κίνηση «πτήσης», αλμάτων και σε γεωμετρική διάταξη των χορευτών στον χώρο. Η αντίθεση των πουέντ με τη φυσικότητα του αποτελέσματος συνιστά στιλ, καθιερώνοντας μια παραδοξότητα που ξαφνιάζει ευχάριστα.

Με εννέα σταθερούς προβολείς επί σκηνής ο Σάκης Μπιρμπίλης φωτίζει τα σώματα και τα τραπέζια, ενώ η Ευδοκία Βεροπούλου αποκρυσταλλώνει μια «μαύρη» χρωματική ποιότητα για να πλαισιώσει τα επαναλαμβανόμενα αυτά μοτίβα. Μικροεπεισόδια και «σπασμένες» ομάδες ερμηνευτών αντιστοιχούν στις μεταπτώσεις συναισθήματος αυτής της μουσικής και αναδεικνύουν τις ιδιοσυγκρασιακές ποιότητες κάθε χορευτή ξεχωριστά, όπως κάποιες έξοχες στιγμές pas de deux του Θανάση Σολωμού και της Έλενας Κέκκου, την πλαστικότητα της Άννας Φράγκου και τη γοητεία της Ελεάνας Ανδρεούδη, την ακρίβεια του Ίγκορ Σιάτζκο, την αρμονία του Στέλιου Κατωπόδη και τη στιβαρότητα του Γιάννη Λάβνερ.

alt

Sarabande

Σχεδιάζοντας με ακρίβεια «πάνω» στις νότες της μουσικής, ο Μιλπιέ φιλοτεχνεί ένα δεύτερο, ανάλαφρο τοπίο «περιπάτου» όπου θα κινηθεί ένα σόλο, δύο ντουέτα, δύο τρίο και ένα κουαρτέτο χορευτών, ντυμένων με τα καρό πολύχρωμα πουκάμισα που σχεδίασε ο Πωλ Κοξ για να προσδώσει ανοιξιάτικο κλίμα, εικαστικό ανάλογο των πινάκων του Douanier Rousseau.

Η δύσκολη μουσική του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ καθοδηγεί τη ρευστή χορογραφία του Μπενζαμέν Μιλπιέ, όπου κυριαρχούν ο δισταγμός και το «σκηνοθετημένα» αυτοσχεδιαστικό ύφος. Στη Sarabande οι κλασικές φιγούρες (άλματα, πλιέ, πιρουέτες, αραμπέσκ) υποτάσσονται στην αφθονία κινήσεων που έχουν αντληθεί από τη φυσικότητα της καθημερινής ζωής: Ο Μάικλ Ντούλαν εμφανίζεται πιο δυναμικός από κάθε άλλη φορά και χαμογελαστός δίνει τον τόνο μιας κίνησης που θα ακολουθήσει ο Δημήτρης Φέρρας σε ένα ιδιότυπο pas de deux: αιλουροειδείς και ανάλαφρες οι κινήσεις του Ντούλαν, όμως κάπως πιο βαρύς ο Φέρρας, συνθέτουν πάντως ένα ντουέτο που επιτυγχάνει την παιγνιώδη, γλυκειά, «ανέμελη» διάθεση που θέλει να αποδώσει ο χορογράφος. Κατόπιν εντάσσονται σε τρίο η Έλενα Κέκκου και σε κουαρτέτο ο Στέλιος Κατωπόδης, γεμίζοντας ευχάριστα τη σκηνή και δίνοντας το δικό τους δεξιοτεχνικό στίγμα.

Σχεδιάζοντας με ακρίβεια «πάνω» στις νότες της μουσικής, ο Μιλπιέ φιλοτεχνεί ένα δεύτερο, ανάλαφρο τοπίο «περιπάτου» όπου θα κινηθεί ένα σόλο, δύο ντουέτα, δύο τρίο και ένα κουαρτέτο χορευτών, ντυμένων με τα καρό πολύχρωμα πουκάμισα που σχεδίασε ο Πωλ Κοξ για να προσδώσει ανοιξιάτικο κλίμα, εικαστικό ανάλογο των πινάκων του Douanier Rousseau. Οι έντονοι φωτισμοί του Ρόντερικ Μάρρεϋ και το φλάουτο του Θεόδωρου Μαυρομμάτη (Κορυφαίος Α’ Ορχήστρας ΕΛΣ) ολοκληρώνουν αυτόν τον υπαίθριο περίπατο, ενώ ο Χάρης Χατζηγεωργίου (Εξάρχων Ορχήστρας ΕΛΣ) συνοδεύει με σόλο βιολί.

alt

The Shaker Loops

Ο Αντώνης Φωνιαδάκης αξιοποιεί τον minimal χαρακτήρα της μουσικής του Τζων Άνταμς για να αποδώσει μιαν άναρχη κινησιολογική κατάσταση, γεμάτη μεταπτώσεις και κενά.

Ο Αντώνης Φωνιαδάκης αξιοποιεί τον minimal χαρακτήρα της μουσικής του Τζων Άνταμς για να αποδώσει μιαν άναρχη κινησιολογική κατάσταση, γεμάτη μεταπτώσεις και κενά. Το παράδοξο, «άτσαλο» ύφος αυτής της πυρετώδους μουσικής σύνθεσης επιβάλλει κυκλικές κινήσεις, κυματιστές κινήσεις, αγχώδεις κινήσεις στους ερμηνευτές του. Σαν να πρόκειται για ένα κεντρικό leitmotif που απότομα θραύεται και μετατοπίζεται, παράγοντας μιαν οριζόντια απόσταση κενού: αλλού πυκνώνει (και αντίστοιχα πυκνώνουν και οι κινήσεις των χορευτών), αλλού ηρεμεί και η χορογραφία γίνεται λυρικότερη, αλλού, τέλος, δημιουργεί παράλληλες εικόνες, «εξαπατώντας», τρόπον τινά, με μιαν επίπλαστη αίσθηση αρτιότητας. Είναι χαρακτηριστικό το τρέμολο (shaking) σε κάποια σημεία της χορογραφίας. Τα κοστούμια του Τάσου Σοφρονίου είναι ιδιαίτερα λειτουργικά και κολορίστικα και υπογραμμίζουν τις προθέσεις του Φωνιαδάκη, ενώ οι φωτιστικές συνθήκες με προβολές στο φόντο είναι το πιο οικείο γνώρισμα της σύνολης εικαστικής του σύνθεσης, στο ύφος των Links και του Γαλαξία.

Αφήνοντας ως επίγευση στον θεατή τον δυναμισμό και την εναγώνια αναζήτηση ενότητας, η μανιερίστικη, πληθωρική χορογραφία του Φωνιαδάκη ανταμείβει τον θεατή για την ελαφρά δυσαναλογία ανάμεσα στα τρία «τοπία».

Η χορογραφία δεν πλάθει συγκεκριμένους ανθρώπινους χαρακτήρες που να πρωταγωνιστούν, εκτός εάν πει κανείς ότι πρωταγωνιστεί η ζωϊκή ενέργεια που αναδύεται από τα σώματα των χορευτών. Τα σώματα «χτυπιούνται» διατηρώντας μια αναγνωρίσιμη πυρετώδη φόρμα και ερμηνεύοντας τη μουσική του αμερικανού μινιμαλιστή με λυτά μαλλιά. Η φρενίτιδα και η αγωνία της κίνησης «γεμίζει» τη σκηνή, για το φινάλε. «Τα στυλ των καλεσμένων χορογράφων είναι αρκετά κοντά στην κλασική και νεοκλασική γραφή και είναι μια ήπια μετάβαση στο πνεύμα των συμπράξεων που θα κάνουμε. Το κοινό θα πάρει μια ιδέα για τις κατευθύνσεις της επόμενης σεζόν και θα κρατήσει στον νου του ότι το μπαλέτο θα έχει πάντα νέες προκλήσεις», επισημαίνει σε συνέντευξή του ο Αντώνης Φωνιαδάκης. Βέβαια, το λυρικό ιντερμέδιο του Μιλπιέ κάπως αδικείται, τόσο λόγω της δύσκολης μουσικής του Μπαχ, όσο και λόγω της αμηχανίας που δημιουργεί η άδεια σκηνή, εξαναγκάζοντας τους χορευτές σε επίδειξη δεξιοτεχνίας.

Αφήνοντας ως επίγευση στον θεατή τον δυναμισμό και την εναγώνια αναζήτηση ενότητας, η μανιερίστικη, πληθωρική χορογραφία του Φωνιαδάκη ανταμείβει τον θεατή για την ελαφρά δυσαναλογία ανάμεσα στα τρία «τοπία»: θα’ λεγε κανείς πως υφολογικά το Shaker Loops ταιριάζει πολύ περισσότερο με το πρώτο «τοπίο», το Fortress του Ντάγκλας Λη. Παρά την ανομοιογενή αίσθηση της σύνολης παράστασης, το πρωτοποριακό αυτό άνοιγμα του μπαλέτου της Λυρικής Σκηνής σε νέες εκφραστικές φόρμες σηματοδοτεί μια περίοδο ανάκαμψης της ποιότητας με φόντο την κατακόκκινη, υπερσύγχρονη αίθουσα λυρικού θεάτρου του Κ.Π. Ι. Σ. Ν.

[1] Ο Άνταμς έγραψε το Shaker Loops το 1978 για σεπτέτο εγχόρδων εμπνευσμένος από την επιφάνεια μιας λίμνης που την αναστατώνει ο άνεμος ή ένα βότσαλο που πέφτει και δημιουργεί «λούπες» και ομόκεντρους κύκλους.

* Ο ΝΙΚΟΣ ΞΕΝΙΟΣ είναι εκπαιδευτικός και συγγραφέας.

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Οι Τσέντσι» του Π. Μπ. Σέλλεϋ σε σκηνοθεσία Μαριλίτας Λαμπροπούλου στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά (κριτική) – Ένα έργο φεμινιστικό και βέβηλο

«Οι Τσέντσι» του Π. Μπ. Σέλλεϋ σε σκηνοθεσία Μαριλίτας Λαμπροπούλου στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά (κριτική) – Ένα έργο φεμινιστικό και βέβηλο

Για τους «Τσέντσι», του Π. Μπ. Σέλλεϋ, σε σκηνοθεσία Μαριλίτας Λαμπροπούλου που ανέβηκε στην αίθουσα «Ω» του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά. Kεντρική εικόνα: © Μαρίζα Καψαμπέλη.

Γράφει ο Νίκος Ξένιος

Την τραγωδία «ήρεμ...

Ένα ξεχωριστό «Όνειρο καλοκαιριάτικης νύχτας» από την ομάδα Loxodox στο ΠΛΥΦΑ

Ένα ξεχωριστό «Όνειρο καλοκαιριάτικης νύχτας» από την ομάδα Loxodox στο ΠΛΥΦΑ

Ο ιστορικός χώρος της αρχαίας Αθήνας «συνομιλεί» αρμονικά με τη μαγική νύχτα των Αγγλοσαξόνων, όπως τη συνέθεσε ο Ουίλιαμ Σαίξπηρ. Κεντρική εικόνα: © Sabrina Brodescu.

Γράφει ο Νίκος Ξένιος

Η ομάδα Loxodox είναι ιδέα της Μαρίζας Θεοφυλακτοπού...

«Το σώμα της γυναίκας ως πεδίο μάχης» και «Η λέξη πρόοδος στο στόμα της μητέρας μου ηχούσε πολύ φάλτσα» (κριτική): Δύο σημαντικά έργα του Ματέι Βίσνιεκ στις αθηναϊκές σκηνές

«Το σώμα της γυναίκας ως πεδίο μάχης» και «Η λέξη πρόοδος στο στόμα της μητέρας μου ηχούσε πολύ φάλτσα» (κριτική): Δύο σημαντικά έργα του Ματέι Βίσνιεκ στις αθηναϊκές σκηνές

Για τις παραστάσεις «Το σώμα της γυναίκας ως πεδίο μάχης» στο θέατρο «Χώρος» και «Η λέξη πρόοδος στο στόμα της μητέρας μου ηχούσε πολύ φάλτσα», στο Θέατρο Μπέλλος, και τα δύο του Γαλλορουμάνου θεατρικού συγγραφέα, ποιητή και δημοσιογράφου Ματέι Βίσνιεκ. Κεντρική εικόνα: Από την παράσταση «Το σώμα της γυναί...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

«Ανορθογραφίες επιμελητών» – Μια επιστολή του Διονύση Χαριτόπουλου

«Ανορθογραφίες επιμελητών» – Μια επιστολή του Διονύση Χαριτόπουλου

Λάβαμε από τον Διονύση Χαριτόπουλο την παρακάτω επιστολή, σχετικά με την επιλογή κριτικών κειμένων του Κωστή Παπαγιώργη που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Καστανιώτη με τον τίτλο «Κωστής Παπαγιώργης: Τα βιβλία των άλλων 1, Έλληνες συγγραφείς», το 2020. 

Επιμέλεια: Book Press

...
Φεστιβάλ «WOW – Women of the World» στο ΚΠΙΣΝ: Μια σημαντική  διοργάνωση αφιερωμένη σε γυναίκες, θηλυκότητες και non-binary άτομα

Φεστιβάλ «WOW – Women of the World» στο ΚΠΙΣΝ: Μια σημαντική διοργάνωση αφιερωμένη σε γυναίκες, θηλυκότητες και non-binary άτομα

Το δεύτερο φεστιβάλ «WOW - Women of the World Αthens» (6-8 Απριλίου) στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ) αποπειράται να θίξει τα πλέον επίκαιρα ζητήματα στον αγώνα της έμφυλης ισότητας, σε τοπικό αλλά και διεθνές επίπεδο. Στην κεντρική εικόνα, η Έλλη Ανδριοπούλου, διευθύνουσα δύμβουλος του ΚΠΙΣΝ και...

«Γυναικεία Βραβεία non fiction 2024»: Ανακοινώθηκε η βραχεία λίστα

«Γυναικεία Βραβεία non fiction 2024»: Ανακοινώθηκε η βραχεία λίστα

Η νικήτρια του βραβείου Women's Prize για non-fiction βιβλία θα ανακοινωθεί στις 13 Ιουνίου. Κεντρική εικόνα, μια από τις υποψήφιες για το βραβείο: η συγγραφέας και αρθρογράφος Ναόμι Κλάιν © The University of British Columbia.

Επιμέλεια: Book Press

...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Μακγκάφιν» του Βαγγέλη Γιαννίση (προδημοσίευση)

«Μακγκάφιν» του Βαγγέλη Γιαννίση (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα του Βαγγέλη Γιαννίση «Μακγκάφιν», το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 21 Μαρτίου από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

ΤΟΥΡΙΣΤΑΣ
37.947408, 23.641584

 «Αφού σου ...


«Το μποστάνι του Μποστ» του Κωνσταντίνου Κυριακού (προδημοσίευση)

«Το μποστάνι του Μποστ» του Κωνσταντίνου Κυριακού (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο του Κωνσταντίνου Κυριακού «Το μποστάνι του Μποστ – Μια σύνθεση / συμπλήρωση / διασκευή κειμένων του Μποστ», το οποίο κυκλοφορεί σε λίγες μέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

...

«Όλα μαύρα» της Δήμητρας Παπαδήμα (προδημοσίευση)

«Όλα μαύρα» της Δήμητρας Παπαδήμα (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο της Δήμητρας Παπαδήμα «Όλα μαύρα», το οποίο θα κυκλοφορήσει την επόμενη εβδομάδα από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

«Τι είμαστε εμείς μπροστά σε αυτά τα κτήνη, ρε; Τι είμαστε; Άγιοι. Και φόνο να...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Για τα μυθιστορήματα «Strangers in the Night» (μτφρ. Μυρσίνη Γκανά) της Χέδερ Γουέμπ [Heather Webb], «Τα Μυστήρια της Μις Μόρτον Μόρτον» (μτφρ. Χρήστος Μπαρουξής) της Κάθριν Λόιντ [Catherine Lloyd] και «Κωδικός Coco» (μτφρ. Γιάννης Σπανδωνής) της Τζιόια Ντιλιμπέρτο [Gioia Diliberto]. Τρία μυθιστορήματα που μας μεταφ...

Τι διαβάζουμε τώρα; 21 καλά βιβλία λογοτεχνίας που βγήκαν πρόσφατα

Τι διαβάζουμε τώρα; 21 καλά βιβλία λογοτεχνίας που βγήκαν πρόσφατα

Επιλέξαμε 21 βιβλία ελληνικής και μεταφρασμένης πεζογραφίας που κυκλοφόρησαν πρόσφατα.

Γράφει ο Κώστας Αγοραστός

Οι πρώτοι μήνες του 2024 έχουν φέρει πολλά και καλά βιβλία πεζογραφίας. Κι αν ο μέσος αναγνώστης βρίσκεται στην καλύτερη περίπτωση σε σύγχυση, στη χειρότερη σε άγχ...

Επανάσταση 1821: 11 βιβλία για τον Αγώνα των Ελλήνων

Επανάσταση 1821: 11 βιβλία για τον Αγώνα των Ελλήνων

Ενόψει της 25ης Μαρτίου, επιλέγουμε έντεκα βιβλία που μας βοηθούν να κατανοήσουμε τα περίπλοκλη όσο και μοναδική διαδοχή γεγονότων που ήταν η Ελληνική Επανάσταση. Kεντρική εικόνα: έργο του Λουντοβίκο Λιπαρίνι «Ο όρκος του λόρδου Βύρωνα στο Μεσολόγγι» (περίπου 1850), μουσείο Μπενάκη.

...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

02 Απριλίου 2023 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα μεγαλύτερα μυθιστορήματα όλων των εποχών: 20 έργα-ποταμοί από την παγκόσμια λογοτεχνία

Πολύτομα λογοτεχνικά έργα, μυθιστορήματα-ποταμοί, βιβλία που η ανάγνωσή τους μοιάζει με άθλο. Έργα-ορόσημα της παγκόσμιας πεζογραφίας, επικές αφηγήσεις από την Άπω Ανατ

ΦΑΚΕΛΟΙ