«Κανένα πρόβλημα δεν είναι τόσο σύμφυτο με τα γράμματα και το ταπεινό τους μυστήριο όσο αυτό το οποίο θέτει μια μετάφραση» έχει γράψει ο Χόρχε Λουίς Μπόρχες, και ο συγγραφέας, δοκιμιογράφος και μεταφραστής του Αχιλλέας Κυριακίδης, με αφορμή το γεμάτο ειρωνικές νάρκες έργο του μεγάλου Αργεντινού, ιχνηλατεί τις ωδίνες του μεταφραστή. Πότε μια μετάφραση είναι πιστή; Τι σημαίνει μετάφραση του πνεύματος ή του γράμματος; Είναι όλα τα κείμενα μεταφράσιμα και μεταφραστέα; Σε ποια γραμματεία ανήκουν τα μεταφρασμένα έργα; Ανταποδίδοντας την τιμή του Ιονίου Πανεπιστημίου να τον αναγορεύσει επίτιμο διδάκτορα, ο Κυριακίδης στην ευχαριστήρια αντιφώνησή του μιλά, παίζων άμα και σπουδάζων, για το αίνιγμα της οικειοποίησης μιας άλλης γλώσσας και τις προσωπικές αγωνίες του μεταφραστή.