alt

Για το βιβλίο του Ιωσήφ Βεντούρα «Ibbur – Οι Εβραίοι της Κρήτης 1900-1950» (εκδ. Μελάνι). Το Ολοκαύτωμα και η αίσθηση της συνέχειας.

Του Αλέξη Ζήρα

Έχοντας παρακολουθήσει από κοντά τη διαδικασία γέννησης αυτού του βιβλίου του Ιωσήφ Βεντούρα, αναρωτιόμουν πριν από την έκδοσή του για την επιτυχημένη ή όχι συρραφή των επιμέρους στοιχείων του. Το αποτέλεσμα ωστόσο διέψευσε τις αμφιβολίες μου. Πρόκειται για ένα βιβλίο προσεκτικά φροντισμένο (από την εκδότρια του Μελανιού Πόπη Γκανά), έτσι ώστε να δημιουργείται μια σύνθεση από διάφορες αφηγήσεις, από καταθέσεις τεκμηρίων, φωτογραφιών, χαρτών, ανακοινώσεων, οδηγιών και άλλων έγγραφων, στατιστικών και απογραφικών δεδομένων κλπ., που συνδέονται μεταξύ τους μ’ έναν τρόπο άλλοτε εμφανή κι άλλοτε πλάγιο. Όλα όσα συναποτελούν πάντως το Ibbur εξακτινώνονται από τον ένα και μοναδικό πυρήνα του που είναι η αναστατική αφήγηση της ζωής της οικογένειας του Βεντούρα στα Χανιά, στο πρώτο μέρος του 20ού αιώνα. Παράλληλα όμως με την ανάπτυξη αυτού του κεντρικού άξονα, υπάρχει και η ανάπτυξη ενός δεύτερου άξονα που καλύπτει ένα ευρύτερο πεδίο και με τη στήριξή του έχουμε τη δυνατότητα να ανασυνθέσουμε την κοινοτική ζωή των Εβραίων στην Κρήτη – ιδίως στα Χανιά, όπου φαίνεται ότι η πληθυσμιακή τους συγκέντρωση ήταν σχετικά πυκνότερη.

Το βιβλίο προέκυψε ως συγκέντρωση ενός διάσπαρτου υλικού που σκόπευε αφενός στην εκπλήρωση της επιθυμίας του να διασώσει όσα πήγαιναν να λησμονηθούν και να χαθούν από τον ίδιο, ως μοναδικό επιζώντα της εβραϊκής κοινότητας των Χανίων, αφετέρου στην εκπλήρωση της συναφούς επιθυμίας του να συμβάλει στη γενικότερη έρευνα για τον ελλαδικό εβραϊσμό.

Το Ibbur δεν είναι ένα ιστορικό εγχείρημα, δεν αναζητά τις καταβολές της εβραϊκής παρουσίας στην Κρήτη∙ είναι μάλλον η συγκεφαλαίωση ενός οικογενειακού χρονικού της οικογένειας Βεντούρα, των μελών της προπάντων, ως μέρους βέβαια της εβραϊκής τοπικής κοινότητας. Και με αυτή την έννοια μπορεί να αποτελέσει για τον ιστορικό του θέματος μια πλούσια πηγή πληροφοριών, πολύ περισσότερο αν έχουμε υπόψη μας ότι πλέον οι προφορικές μαρτυρίες αποτελούν πολύτιμες συμβολές στη διάρθρωση ενός ιστορικού πλαισίου. Όπως ο ίδιος ο Βεντούρας αναφέρει στην εισαγωγή του, το βιβλίο προέκυψε ως συγκέντρωση ενός διάσπαρτου υλικού που σκόπευε αφενός στην εκπλήρωση της επιθυμίας του να διασώσει όσα πήγαιναν να λησμονηθούν και να χαθούν από τον ίδιο, ως μοναδικό επιζώντα της εβραϊκής κοινότητας των Χανίων, αφετέρου στην εκπλήρωση της συναφούς επιθυμίας του να συμβάλει στη γενικότερη έρευνα για τον ελλαδικό εβραϊσμό. Έρευνα εστιασμένη όχι μόνο σε επιβεβαιωμένα ιστορικά συμβάντα, μα και πιο πέρα, στις συνθήκες που όριζαν την καθημερινότητα των εθνοτικών ομάδων: στα ήθη τους, στα τραγούδια τους, στην παιδεία τους, στον κεντρικό ρόλο της θρησκείας και του κλήρου στην κανονιστική μέσω των τελετουργιών σύσφιξη των σχέσεων της κοινότητας, στις ηγετικές προσωπικότητες. Γι’ αυτό και στο Ibbur είναι γεγονός ότι υπογραμμίζεται η πυρηνική σημασία της συναγωγής του Ετζ Χαγίμ (Etz Hayyim) στα Χανιά, ή αλλιώς η επίδραση του ιερού στοιχείου στην τύχη της κοινότητας. Αλλά, παράλληλα, αφήνεται να εννοηθεί η αμφίθυμη για τις τύχες των Εβραίων στάση του ραβίνου Ηλία Όσμο, προτού μπει σε εφαρμογή το τελικό στάδιο του σχεδίου των Γερμανών ναζί για την εξολόθρευση των Εβραίων και επισπευστεί η μοιραία αποστολή τους στα στρατόπεδα, όταν ο πόλεμος φαινόταν να πλησιάζει προς το τέλος του! Αν συγκρίνουμε τη στάση του ραβίνου των Χανίων με τη στάση του ραβίνου Σαμπετάι στα Γιάννενα κατά την ίδια εποχή, ίσως να απαντήσουμε σε ερωτήματα που μένουν ανοιχτά για τον ιδιαίτερο ρόλο που είχαν ορισμένοι εκπρόσωποι του εβραϊκού κλήρου ως προς την επιβίωση των κοινοτήτων τους.

tanais

Όλοι μιλούν για εκείνα που είδαν ως παρόντες και παρούσες ή άκουσαν μέσω δικών τους οικείων, περίπου από τα μισά της δεκαετίας του ’30 και έπειτα, προπάντων όμως από την κρίσιμη περίοδο 1939-1944, όταν μέρα με τη μέρα άλλαζε προς το σκοτεινότερο ο ορίζοντας.

Όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά παντού όπου ρίζωσαν, έστω και για σύντομα χρονικά διαστήματα, οι εβραϊκές κοινότητες ανέπτυξαν μια πολυεπίπεδη συνεκτική ζωή∙ με ισχυρούς οικονομικούς και κοινωνικούς δεσμούς ανάμεσα στα μέλη τους. Μολονότι στο εσωτερικό των κοινοτήτων ίσχυαν οι διαχωρισμοί, ανάλογα με την οικονομική ισχύ, την κοινωνική επιβολή, την παιδεία, την ταξική ταυτότητα. Μόνο που οι λόγοι εθνοτικής συσπείρωσης και οι λατρευτικοί λόγοι είχαν ισχυρότερη επίδραση στη διαμόρφωση της κοινοτικής ζωής, όπως άλλωστε συμβαίνει συχνότατα σε παρόμοιες κοινωνικές ομάδες, ενσωματωμένες σε μεγαλύτερες κοινωνίες. Και μόνο έτσι μπορούμε να αναπαραστήσουμε ακριβέστερα τα στοιχεία που όρισαν τις συνθήκες ζωής των Εβραιοκρητικών, σε χρονικές περιόδους κατά τις οποίες οι κοινωνίες, γενικότερα ήταν πιο κλειστές και αδιαπέραστες, όπως στην Κρήτη από τον 13ο αιώνα και έως τα πρώτα χρόνια του 20ού. Ο Βεντούρας, τόσο στην εισαγωγή του όσο και στο τεκμηριωτικό ιστορικό υλικό που προσκομίζει στο Ibbur, δεν επεκτείνεται σε παλαιότερες περιόδους. Μέσα από τις επάλληλες μαρτυρίες –αρκετές από αυτές σωστά λογοτεχνικά κείμενα– που συγκέντρωσε από Εβραίους της Κρήτης ή συνομήλικους με εκείνον χριστιανούς Χανιώτες που σχετίζονταν με μέλη της εβραϊκής κοινότητας των Χανίων, έμεινε σταθερά προσηλωμένος στη χαρτογράφηση γεγονότων, περιστατικών αλλά και προσωπικών συναισθημάτων που προήλθαν από το γίγνεσθαι της εποχής. Όλοι μιλούν για εκείνα που είδαν ως παρόντες και παρούσες ή άκουσαν μέσω δικών τους οικείων, περίπου από τα μισά της δεκαετίας του ’30 και έπειτα, προπάντων όμως από την κρίσιμη περίοδο 1939-1944, όταν μέρα με τη μέρα άλλαζε προς το σκοτεινότερο ο ορίζοντας.

alt
Ο Ιωσήφ Βεντούρας, γεννημένος στα Χανιά το 1938, είναι ο μόνος Κρητικός εν ζωή φυγάς του πλοίου Τάναϊς που βυθίστηκε μεταξύ Μήλου και Σαντορίνης στις 7 Ιουνίου 1944. Η οικογένεια Βεντούρα άλλαξε όνομα, χωρίστηκε, ενώ ο Ιωσήφ Βεντούρας κατέφυγε στην Αθήνα. Τον μικρό Σήφη παρουσίαζε ως νόθο γιο της, η οικονόμος του παππού του, Αθηνά Βαρβατάκη, Χανιώτισσα από τον Κουρνά.


Έτσι, στον αναγνώστη του βιβλίου προσφέρεται μια δέσμη αφηγήσεων και άλλων τεκμηρίων που όλα μαζί σχηματίζουν θεματικούς κύκλους για ζητήματα που άπτονται της κοινοτικής ζωής. Ο Βεντούρας χώρισε το υλικό των μνημονικών αναδρομών και των μαρτυριών που συγκέντρωσε σε πέντε ενότητες. Συνδεδεμένες ασφαλώς μεταξύ τους, οι ενότητες ακολουθούν σε χρονική διαδοχή την ιστορική συνέχεια της πεντηκονταετίας 1900-1950 (με όριο σχετικό το 1948, αφού με την τότε ίδρυση του κράτους του Ισραήλ πολλοί από τους απανταχού της Ευρώπης διασωθέντες προτίμησαν να εγκατασταθούν εκεί). Αρχίζει, έτσι, με μιας ευρεία δέσμη μαρτυριών, Εβραίων και χριστιανών Χανιωτών για το διάστημα έως το 1941, οπότε και καταλαμβάνουν οι Γερμανοί την Κρήτη. Ακολουθεί μια μικρή ενότητα που σχετίζεται με τα κατοχικά, προτού δηλαδή κινηθεί ο μηχανισμός του Ολοκαυτώματος. Στη συνέχεια περνά στην καρδιά των δραματικών γεγονότων, με τις προγραφές, τις διώξεις και τέλος τις βίαιες συγκεντρώσεις των ήδη καταλογογραφημένων Εβραίων που προορίζονταν για τα κρεματόρια. Έπειτα, προσθέτοντας τη δική του μαρτυρία, περνά από το γενικό στο επιμέρους, καθώς αναφέρεται με λεπτομέρειες στη λαθραία φυγή της οικογένειάς του και τον αναγκαίο διασκορπισμό της όταν εγκαθίσταται στην Αθήνα. Τέλος, στην καταληκτική ενότητα, ο Βεντούρας προχωρά σ’ ένα είδος απολογισμού τού τι έγινε εν συντομία στα αμέσως μετακατοχικά χρόνια, προσκομίζοντας σ’ αυτή την καταληκτική ενότητα αποδεικτικά τεκμήρια (έγγραφα, ρεπορτάζ εφημερίδων, ειδήσεις, αποτελέσματα δικαστικών ερευνών, δικόγραφα, απογραφικά), ένα είδος επιμνημόσυνης αναφοράς, όχι μόνο για την άλλοτε ανθηρή εβραϊκή κοινότητα των Χανίων. Γιατί εδώ ο αναγνώστης μπορεί να αντιληφθεί με δέος το μέγεθος της συμπαιγνίας μεταξύ της μεταπολεμικής δημόσιας διοίκησης και Ελλήνων πολιτών, με σκοπό την υφαρπαγή των εβραϊκών περιουσιών ή, ακόμα ειδεχθέστερο, την εξάλειψη των στηριγμάτων της συλλογικής μνήμης τους, όπως λ.χ. ήταν η καταστροφή και καταπάτηση των κοιμητηρίων και των συναγωγών τους. Σε μικρογραφία βέβαια των αντίστοιχων καταστροφών και καταπατήσεων που έγιναν στη Θεσσαλονίκη.

Το επιμνημόσυνο του χαρακτήρα του Ibbur, του βιβλίου αυτού που όπως είπαμε είναι πλουτισμένο, σε παράρτημά του, με φωτογραφίες, χάρτες, φωτοτυπίες εφημερίδων, μουσειακά εκθέματα κλπ., φαίνεται και από την αφιέρωση του Βεντούρα που υποδέχεται τον αναγνώστη στις πρώτες σελίδες:

«Σε όλα τα μέλη της οικογένειάς μου που έφυγαν από τη ζωή. Στους αδικοχαμένους Κρητικούς ομοθρήσκους μου».

Εδώ ο αναγνώστης μπορεί να αντιληφθεί με δέος το μέγεθος της συμπαιγνίας μεταξύ της μεταπολεμικής δημόσιας διοίκησης και Ελλήνων πολιτών, με σκοπό την υφαρπαγή των εβραϊκών περιουσιών.

Είναι μια αφιέρωση που ανταποκρίνεται στο συναίσθημα της συνέχειας, στο ότι ο ίδιος νιώθει μέρος ενός κόσμου που έφυγε, αλλά και, ως διασωθείς, ένα είδος γέφυρας που συνδέει το άλλοτε με το τώρα, θεωρώντας τον γλιτωμό του από το ναυάγιο του «Τάναϊς» –του πλοίου που τορπιλίστηκε το 1944 κοντά στη Σαντορίνη, έχοντας μέσα του τους Εβραιοκρητικούς– ένα για πάντα ανεξόφλητο χρέος που τον βαραίνει. Αυτό το χρέος θα έλεγα ότι είναι διαρκέστερο και εμφανές όχι μόνο στο Ibbur αλλά και στα υπόλοιπα βιβλία του Βεντούρα, ποιητικά ή μεταφράσματά του. Θέλω να πω ότι η γονιμοποίηση ή η διαπότιση, καθώς νομίζω ότι έτσι αποδίδεται ακριβέστερα η ερμηνεία της λέξης και της έννοιας «Ibbur», δεν πέρασε εντός του μόνο το 2016, όταν παραβρέθηκε στην τελετή ενηλικίωσης των εγγονών του στη συναγωγή των Χανίων. Έχει περάσει μέσα του από τα παιδικά του χρόνια και έμεινε εκεί σε ημιλανθάνουσα κατάσταση έως τη στιγμή που αφυπνίστηκε εντελώς και έκτοτε τον διεκδικεί ασταμάτητα. Ας θυμίσω ότι η πρώτη συλλογή ποιημάτων του είχε τον πολύ χαρακτηριστικό τίτλο Υγρός Κύκλος (εκδ. Γαβριηλίδης), μνημονεύοντας κι αυτή ασφαλώς το ναυάγιο του «Τάναϊς» και τον χαμό των παιδιών και των μεγαλύτερων στα χρόνια Εβραίων. Αυτή ήταν η ευρύτερη οικογένεια του Βεντούρα. Μα και στη συνέχεια, ένα άλλο βιβλίο του, με ένα μακρύ ελεγειακό ποίημα, την πένθιμη ωδή «Τάναϊς» (2001), επανήλθε στο ίδιο θέμα, του ναυαγίου, με τα ίδια πένθιμα μοτίβα∙ γεγονός που μας λέει ότι το βυθισμένο πλοίο δεν έπαψε να τον κατοικεί. Ιδού, κλείνοντας, ένα μικρό απόσπασμα από την ωδή αυτή, που ο Ιωσήφ Βεντούρας το προτάσσει εισαγωγικά στο Ibbur:

«Σε ποιών φυκιών τις σκοτεινιές
ο ήλιος βραδυπόρησε,
κι ερήμωσαν τα σπίτια μας κενά».

* Ο ΑΛΕΞΗΣ ΖΗΡΑΣ είναι κριτικός λογοτεχνίας.
Τελευταίο του βιβλίο, η μελέτη «Η ορεσίβια ποιητική μνήμη του Τάσου Πορφύρη» (εκδ. Ύψιλον).

 Στην κεντρική εικόνα: Φωτογραφία Εβραϊκής οικογένειας από το Ρέθυμνο. Στο κέντρο: φωτογραφία του πλοίου Τάναϊς που τορπιλίστηκε και βυθίστηκε το 1944. 


altIbbur
Οι Εβραίοι της Κρήτης 1900-1950
Ιωσήφ Βεντούρας
Μελάνι 2018
Σελ. 260, τιμή εκδότη €17,00

 

alt

ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΙΩΣΗΦ ΒΕΝΤΟΥΡΑ

 

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Η αυγή των πάντων – Μια καινούργια ιστορία της ανθρωπότητας» των Ντέιβιντ Γκρέμπερ και Ντέιβιντ Γουένγκροου (κριτική)

«Η αυγή των πάντων – Μια καινούργια ιστορία της ανθρωπότητας» των Ντέιβιντ Γκρέμπερ και Ντέιβιντ Γουένγκροου (κριτική)

Για το βιβλίο των Ντέιβιντ Γκρέμπερ και Ντέιβιντ Γουένγκροου «Η αυγή των πάντων – Μια καινούργια ιστορία της ανθρωπότητας» (μτφρ. Χριστόδουλος Λιθαρής, εκδ. Διόπτρα). Στην κεντρική εικόνα, στιγμιότυπο από τη σειρά ντοκιμαντέρ «Mankind: The Story of All of Us» (2012).

Γράφει ...

«Το βιβλίο της κόλασης» του Μπρους Σκοτ (κριτική)

«Το βιβλίο της κόλασης» του Μπρους Σκοτ (κριτική)

Για το συλλογικό έργο σε επιμέλεια του Scott G. Bruce «Το βιβλίο της Κόλασης» (μτφρ. Γιάννης Πεδιώτης, εκδ. Αλεξάνδρεια).

Γράφει ο Γιώργος Βέης

Οι επισημάνσεις και οι επί μέρους εστίες αναφορών της συλλογικής, καλώς συ...

«Διλήμματα στο τρίγωνο» του Σπύρου Κατσούλα (κριτική) – Οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι Ελληνοτουρκικές σχέσεις»

«Διλήμματα στο τρίγωνο» του Σπύρου Κατσούλα (κριτική) – Οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι Ελληνοτουρκικές σχέσεις»

Για το βιβλίο «Διλήμματα στο τρίγωνο – Οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι Ελληνοτουρκικές σχέσεις» του διεθνολόγου Σπύρου Κατσούλα (εκδ. Διόπτρα), μια ιστορική μελέτη που υπερβαίνει τις στερεότυπες και μονομερείς αφηγήσεις. Στην κεντρική εικόνα, στιγμιότυπο από τη σύγκρουση μεταξύ δυνάμεων της Εθνικής Φρουράς και Του...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

«Βίος και Πολιτεία» – μια νέα εκπομπή για τους ανθρώπους του βιβλίου απευθείας από το «υπόγειο» της Πολιτείας

«Βίος και Πολιτεία» – μια νέα εκπομπή για τους ανθρώπους του βιβλίου απευθείας από το «υπόγειο» της Πολιτείας

Το πρώτο επεισόδιο της εκπομπής «Βίος και Πολιτεία» μεταδόθηκε ζωντανά την Παρασκευή και βρίσκεται ήδη στον «αέρα» του διαδικτύου. Μια πρωτοβουλία του μεγαλύτερου και πιο εν...

Λάνα Μπάστασιτς: «Στο βιβλίο μου, η Βοσνία θυμίζει τη Χώρα των Θαυμάτων του Λιούις Κάρολ»

Λάνα Μπάστασιτς: «Στο βιβλίο μου, η Βοσνία θυμίζει τη Χώρα των Θαυμάτων του Λιούις Κάρολ»

Σε συνέντευξή της στο American Booksellers Association, η Βόσνια συγγραφέας Lana Bastašić μίλησε για το βιβλίο της «Πιάσε το λαγό», που κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Gutenberg, σε μετάφραση Ισμήνης Ραντούλοβιτς.

Επιμέλεια: Book Press

...
Φεστιβάλ ΛΕΑ: Ανακοινώθηκε η λίστα με τους φιναλίστ για το 3ο Βραβείο Λογοτεχνικής Μετάφρασης

Φεστιβάλ ΛΕΑ: Ανακοινώθηκε η λίστα με τους φιναλίστ για το 3ο Βραβείο Λογοτεχνικής Μετάφρασης

Δημοσιοποιήθηκε η λίστα με τους φιναλίστ για το 3ο Βραβείο Λογοτεχνικής Μετάφρασης ΛΕΑ.

Επιμέλεια: Book Press

Δημοσιοποιείται η λίστα των φιναλίστ για το 3ο Βραβείο Λογοτεχνικής Μετάφρασης ΛΕΑ, υπό την Αιγίδα της Α.Ε. ...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Τα ρόδα δεν πεθαίνουν ποτέ» του Γκούναρ Στόλεσεν (προδημοσίευση)

«Τα ρόδα δεν πεθαίνουν ποτέ» του Γκούναρ Στόλεσεν (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα του Γκούναρ Στόλεσεν [Gunnar Staalesen] «Τα ρόδα δεν πεθαίνουν ποτέ» (μτφρ. Βαγγέλης Γιαννίσης), το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 7 Ιουνίου από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Υπάρχουν κάποιε...

«Αρκτικό καλοκαίρι» του Ντέιμον Γκάλγκατ (προδημοσίευση)

«Αρκτικό καλοκαίρι» του Ντέιμον Γκάλγκατ (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα του Ντέιμον Γκάλγκατ [Damon Galgut] «Αρκτικό καλοκαίρι» (μτφρ. Κλαίρη Παπαμιχαήλ), το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 24 Μαΐου από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

Οι δύο άντρες κάθονταν στις πο...

«Ο γυάλινος κήπος» της Τατιάνας Τσιμπουλεάκ (προδημοσίευση)

«Ο γυάλινος κήπος» της Τατιάνας Τσιμπουλεάκ (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα της Τατιάνας Τσιμπουλεάκ [Tatiana Ţîbuleac] «Ο γυάλινος κήπος» (μτφρ. Άντζελα Μπράτσου), το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 15 Μαΐου από τις εκδόσεις Βακχικόν.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Πατριαρχία, φεμινισμός και κουίρ λογοτεχνία – Μιχαλοπούλου, Αλεξάνδρα Κ* και Καλοβυρνάς δίνουν απαντήσεις

Πατριαρχία, φεμινισμός και κουίρ λογοτεχνία – Μιχαλοπούλου, Αλεξάνδρα Κ* και Καλοβυρνάς δίνουν απαντήσεις

Λογοτεχνία, έμφυλες ταυτότητες, πατριαρχία, φεμινιστικό κίνημα, γυναικεία γραφή. Αμάντα Μιχαλοπούλου, Αλεξάνδρα Κ*, Λύο Καλοβυρνάς φωτίζουν όψεις ενός ζητήματος που μας αφορά περισσότερο απ΄ όσο ίσως πιστεύουμε, ενώ ακολουθεί επιλογή βιβλίων ελληνικής και μεταφρασμένης πεζογραφίας από τις πρόσφατες ...

Τα 25 καλύτερα λογοτεχνικά έργα γραμμένα από γυναίκες συγγραφείς – από τη Μέρι Σέλεϊ στην Έλενα Φερράντε

Τα 25 καλύτερα λογοτεχνικά έργα γραμμένα από γυναίκες συγγραφείς – από τη Μέρι Σέλεϊ στην Έλενα Φερράντε

Σε δημοσίευσή της στον Independent, η αρθρογράφος Clarisse Loughrey ξεχώρισε τα εικοσιπέντε σημαντικότερα λογοτεχνικά έργα που γράφτηκαν από γυναίκες συγγραφείς. Στη φωτογραφία, μία από αυτές, η Octavia E. Butler [1947 - 2006], συγγραφέας μυθιστορημάτων επιστημονικής φαντασίας με έντονο κοινωνικό και πολιτικό υ...

«Φάκελος αρχαιοκαπηλία»: Νικόλας Ζηργάνος, Ανδρέας Αποστολίδης και Γιάννης Μαρής

«Φάκελος αρχαιοκαπηλία»: Νικόλας Ζηργάνος, Ανδρέας Αποστολίδης και Γιάννης Μαρής

Φάκελος αρχαιοκαπηλία με προτάσεις τριών βιβλίων: «Επιχείρηση “Νόστος”: Ένα χρυσό στεφάνι και μια Κόρη για τον Αλέξη Καρρά» (εκδ. Τόπος), του Νικόλα Ζηργάνου, «Αρχαιοκαπηλία και εμπόριο αρχαιοτήτων – Μουσεία, έμποροι τέχνης, οίκοι δημοπρασιών, ιδιωτικές συλλογές» (εκδ. Άγρα), του Ανδρέα Αποστολίδη και  «Ίλ...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

13 Δεκεμβρίου 2022 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα 100 καλύτερα λογοτεχνικά βιβλία του 2022

Έφτασε η στιγμή και φέτος για την καθιερωμένη εδώ και χρόνια επιλογή των εκατό από τα καλύτερα βιβλία λογοτεχνίας της χρονιάς που φτάνει σε λίγες μέρες στο τέλος της. Ε

ΦΑΚΕΛΟΙ