alt

Για το μυθιστόρημα του Γιώργου Συμπάρδη «Αδέλφια» (εκδ. Μεταίχμιο).

Του Γιώργου Βέη

«Ενώ όλοι οι άλλοι ασχολούνται με όλα, εκτός από το γράψιμο, οι συγγραφείς δεν κάνουν τίποτε άλλο
παρά να σκέφτονται διαρκώς τη ζωή, να σκέφτονται διαρκώς λέξεις».
Fuminori Nakamura, Evil and the mask (2010)

Χρόνος: η κρίσιμη, η μεταβατική δεκαετία του ’50, οι αρχές της δεκαετίας του ’60. Τότε που η Ελλάδα και η Ιαπωνία σημείωναν τον ταχύτερο δείκτη οικονομικής ανάπτυξης παγκοσμίως. Η πρώτη, ως γνωστόν, για μικρό σχετικά διάστημα, η δεύτερη για πολύ περισσότερο.

Η δυστοπία σ’ έναν βαθμό βέβαια εξορκίζεται κι εξημερώνεται. Επειδή ακριβώς ο ανθρώπινος μόχθος δεν γίνεται να αποβεί εντελώς μάταιος. Επειδή γεννιούνται, μεγαλώνουν και ωριμάζουν εδώ ορισμένοι άνθρωποι μη ευτελείς. Έστω λίγοι, με κάποιο όραμα.

Τόπος: το λεγόμενο κοιμητήριο των πλοίων, λίγα χιλιόμετρα μακριά από την Αθήνα. Η καθημαγμένη Ελευσίνα. Η δυστοπία σ’ έναν βαθμό βέβαια εξορκίζεται κι εξημερώνεται. Επειδή ακριβώς ο ανθρώπινος μόχθος δεν γίνεται να αποβεί εντελώς μάταιος. Επειδή γεννιούνται, μεγαλώνουν και ωριμάζουν εδώ ορισμένοι άνθρωποι μη ευτελείς. Έστω λίγοι, με κάποιο όραμα. Κατά ευτυχή συγγραφική σύμπτωση πρόκειται για τη γενέτειρα του συγγραφέα. Άρα, τη γνωρίζει εξ απαλών ονύχων. Και δεν είναι, ως ευνόητον, λίγο αυτό για τις δομές της διήγησης. Δεν κατονομάζεται όμως εκ προθέσεως. Δεν υφίσταται δηλαδή στην προκειμένη περίπτωση απόπειρα έμμεσης καν αυτοβιογραφίας, αλλά συνειδητή εμπέδωση όσο το δυνατόν περισσότερο αληθοφανούς, περισσότερο λειτουργικής κι ενδελεχούς μυθο-μαρτυρίας.

Κύρια πρόσωπα: ο αρχετυπικός πατέρας, «ένας πολύ βίαιος, αλλά εργατικός, φιλοπρόοδος και δίκαιος άνθρωπος», η μητέρα, μια κλασική νεοελληνική περσόνα «υποτονική, αλλά και όμορφη» και δύο αδέλφια, με τρία χρόνια διαφορά ηλικίας, «ο μεγάλος», ονόματι Θανάσης, «με τα δικαιώματα του μεγάλου κι ένας μικρός που δεν έκανε με τίποτα πίσω». Μερικά στοιχεία πλοκής: ο προσοντούχος Θανάσης, ο οποίος έχει φοιτήσει στη Σιβιτανίδειο Σχολή εργοδηγών, διακρίνεται αμέσως στον τομέα ανέγερσης κατοικιών κι άλλων κτισμάτων, ανταγωνιζόμενος με αποφασιστικότητα και σθένος όσους ενεργούν αντιστοίχως στην περιοχή των επαγγελματικών δραστηριοτήτων του. Ο πατέρας έχει ήδη χτίσει, με αδιάπτωτο ομολογουμένως φιλότιμο, μιαν εστία καλού και αγαθού, στα δικά του, οίκοθεν νοείται, μέτρα και σταθμά. Φαίνεται όμως ότι σ’ έναν βαθμό εντέλει υστερεί: ο Οίκος δεν μπορεί να σταθεί αντάξιος του Υπερεγώ ενός εκρηκτικού Θανάση. Η οικογένεια εδώ εκφράζει τη μερική αποτυχία της ουσιαστικής γονικής μέριμνας και παροχής. Η γραφή καταφάσκει πάντως στη ζωή, ιδίως στη στρατηγική του εναρμονισμένου έγγαμου βίου, που δεν ευνοεί την παρακμή των οικογενειακών δεσμών. Αλλά η γραφή στρέφεται και κατά της εμφανώς άναρχης δόμησης, κατά του εκφυλισμού δηλαδή του άστεως σε αποικία τιμωρημένων. Η όλη καταγγελτική γραμμή της αφήγησης τεκμαίρεται βέβαια πλαγίως. Πάγια άλλωστε κειμενική τεχνική του Γιώργου Συμπάρδη αφορά στην ευθύβολη σήμανση, στην απώτερη κρίσιμη συνδήλωση, την οποία εκλύει εκ του ασφαλούς ο δημιουργικός υπαινιγμός. Τα συμφραζόμενα ορίζουν κατά κύριο λόγο την κλίμακα των αξιών.

Ο μικρός γιος επιχειρεί στο μεταξύ να οριοθετήσει ταυτότητα, σφαίρα ατομικής πραγμάτωσης και ζωτικό χωροχρόνο. Η συμπλοκή και δη ενίοτε η εξαιρετικά βίαιη ξεσπά ως να ήταν ένα προβλεπόμενο φυσικό φαινόμενο.

Ο μικρός γιος επιχειρεί στο μεταξύ να οριοθετήσει ταυτότητα, σφαίρα ατομικής πραγμάτωσης και ζωτικό χωροχρόνο. Η συμπλοκή και δη ενίοτε η εξαιρετικά βίαιη ξεσπά ως να ήταν ένα προβλεπόμενο φυσικό φαινόμενο. Ως άλλοι Ετεοκλής και Πολυνείκης, μάχονται, μετατρέποντας ραγδαία τον δεσμό αίματος σε δεσμό άγους. Ο δε αλληγορικός φόνος του πατέρα από τον πρωτότοκο τονίζω ότι τελείται στην ώρα του κατά αυστηρή, μαθηματική μάλιστα συνέπεια: όταν ο Θανάσης καθίσταται πλέον θέσει γεννήτωρ, ήτοι αναμφισβήτητος Πατέρας στεγαστικών μικρομονάδων. Δεν διστάζει όμως να γκρεμίζει, να αποδομεί, να υπονομεύει κοντολογίς εαυτόν, παραμένοντας ένας μυστηριώδης κατά βάθος χαρακτήρας. Εξού και το αναγνωστικό ενδιαφέρον, το οποίο συναγωνίζεται επάξια το ενδιαφέρον του μικρότερου αδελφού να διερμηνεύσει τα αίτια και τα αιτιατά της όλης συμπεριφοράς του αντιφατικού εν γένει, εμμανούς ερωτικά, επιτήδειου υπαρξιακά, κατ’ ουσίαν δυσπρόσιτου Θανάση.

Αξιολόγηση: σε συνάφεια καταρχάς με ό,τι κατά σειρά προηγήθηκε, ήτοι: Μέντιουμ (1987), Ο άχρηστος Δημήτρης (1998), Υπόσχεση γάμου (2011) και Μεγάλες γυναίκες (2015) στις εκδόσεις Μεταίχμιο, ο λόγος στα Αδέλφια οργανώνεται συστηματικά γύρω από τη ρεαλιστική, την εμπράγματη πτυχή της εκάστοτε στοχευμένης θεματογραφίας. Η διηγητική τέχνη του πολύπειρου, πολυβραβευμένου συγγραφέα, αναπαριστώντας σήμερα ένα κρίσιμο παρελθόν τριβών, ικανό και αναγκαίο όμως να εμπεριέχει ευρύτερες κοινωνικές παραμέτρους, αποδεικνύει ακόμη μια φορά, μεταξύ άλλων, στο πεδίο των απαιτητικών αισθητικών κρυσταλλώσεων, την εξειδικευμένη δεινότητα τόσο των ελιγμών της και των ανατροπών της, όσο και της συνολικής, ως εκ των πραγμάτων, ευρηματικότητάς της. Η εξιστόρηση εν ολίγοις τοιχογραφεί πατρίδα. Συγκρατώ, επίσης, ότι την κειμενική αλήθεια την εισπράττουμε μόνον από τον μικρότερο αδελφό. Γνωρίζουμε δε επιπροσθέτως ότι υπάρχει ένα κέντρο γύρω από το οποίο πλέκεται με αρκετά περίτεχνο τρόπο η βαθύτερη αντίφαση ανάμεσα στην αλήθεια και το ψεύδος, στη ζωή και στην αφήγηση. Ενδεικτικός σχετικά με το χαρακτηριστικό αυτό είναι και ο τρόπος με τον οποίο τιτλοφορούνται τα κεφάλαια του βιβλίου: «Το τελευταίο ποδαρικό» και «Αρχή μ’ ένα σουγιά», «Οικογενειακές φωτογραφίες» και «Μυστική ζωή», «Στο υπόγειο με πυρετό» και «Καμίνια», «Οι φίλοι» και «Ποιος αγαπάει τις γυναίκες», «Τα αδέλφια» και στο τέλος «Κόκκινη κλωστή δεμένη» που δείχνει αυτό το οποίο ο ίδιος ο συγγραφέας σημείωνε και αλλού: ποτέ και τίποτα δεν τελειώνει τελειωτικά, η ζωή ξαναγυρίζει σε άλλον κύκλο, η αφήγηση επανέρχεται, για να πει ξανά τα ίδια (πώς αλλιώς;), για να μιλήσει ωστόσο και πάλι διαφορετικά» (βλ. τη διεξοδική, κριτική ανάλυση της ποιήτριας Άννας Αφεντουλίδου στον ηλεκτρονικό Αναγνώστη).

Ο νουνεχής, επίμονος αναγνώστης θα μπορούσε μάλιστα να υποστηρίξει, χωρίς δισταγμούς, ότι η παρατεταμένη σύγκρουση των δύο αδελφών αντικαθρεφτίζει, ως συμπαγής, καλοδουλεμένη αλληγορία, την άλλη τραγική μάχη, Ελλήνων δηλαδή κατά Ελλήνων, η οποία προηγήθηκε λίγα μόλις χρόνια πριν.

Βεβαίως, ένα δεύτερο βιβλίο θα μπορούσε να προκύψει ενδεχομένως από την πληρέστερη εξομολόγηση του επίσης γλωσσικά επαρκούς πρωτότοκου, του αριστούχου πάλαι ποτέ μαθητή, του Σημαιοφόρου της ΣΤ΄ τάξης του Δημοτικού Σχολείου, απρόβλεπτου ηθικά Θανάση, σε τριακόσιες ή τετρακόσιες εμπύρετες σελίδες. Θα μπορούσε κοντολογίς η άλλη αλήθεια, η Αλήθεια (του), να φώτιζε διεξοδικά ό,τι τώρα παραμένει σκοπίμως σε μια γκρίζα ή ενίοτε σε τελείως σκοτεινή κειμενική ζώνη. Όπως επίσης ένα τρίτο βιβλίο, ένα χρονικό δηλαδή του οικογενειακού ρομάντζου-εμφυλίου σπαραγμού, θα μπορούσε να μας κληροδοτήσει η πρόνοια του πληθωρικού, αεικίνητου πατέρα, μαζί με το αντίστοιχο τέταρτο χρονικό, ήτοι εκείνο της στοχαστικής, εσωστρεφούς πλην όμως φιλόστοργης μητέρας. Προς το παρόν όμως η ανάγνωση αρκείται κατ’ ανάγκην σ’ αυτό το οποίο της δόθηκε. Ο Θανάσης συνεπώς, όπως παράγεται από σελίδα σε σελίδα του παρόντος και μόνον του παρόντος, ισχυρίζομαι ότι συνιστά, σε έναν δεύτερο βαθμό σημασιολογικής πρόσληψης, μιαν αρραγή προσωποποίηση, ένα σχολαστικό απείκασμα της ασίγαστης εκείνης ενέργειας, της τυφλής εσωτερικής δύναμης, η οποία ως μοιραίο ή μη κινούν θέτει σε λειτουργία το ον. Ο παράδοξος εκείνος μονήρης της Δρέσδης και της Φρανκφούρτης, ο φιλέλληνας Άρθουρ Σοπενχάουερ, την ονόμασε, ως γνωστόν, Βούληση. Κι έτσι διερμηνεύεται πλήρως η εκκωφαντική, η θυελλώδης συμπεριφορά του πρωτότοκου, η επηρμένη στάση του, η σαφώς προκλητική, η εξόφθαλμη υπέρβαση του Συμβολαίου της συνύπαρξης και της συναντίληψης στο πλαίσιο πάντα των δράσεων της κοινωνικής κυψέλης. Αλλά κι ο δευτερότοκος γιος, «ο μικρός», ο αυριανός επίσης ενήλιξ, σύζυγος-πατέρας-παππούς είναι φορέας Βούλησης. Εξού και η αποφασιστικότητα, η ανυποχώρητη ανταπόδοση στο μέτρο του εφικτού πάντα, οποία διακρίνει τη συμμετοχή του στις αλλεπάλληλες ενδοοικογενειακές συρράξεις. Το γονίδιο της Βούλησης υπαγορεύει τις παραγράφους της οργόνης και της ορμής. Ο νουνεχής, επίμονος αναγνώστης θα μπορούσε μάλιστα να υποστηρίξει, χωρίς δισταγμούς, ότι η παρατεταμένη σύγκρουση των δύο αδελφών αντικαθρεφτίζει, ως συμπαγής, καλοδουλεμένη αλληγορία, την άλλη τραγική μάχη, Ελλήνων δηλαδή κατά Ελλήνων, η οποία προηγήθηκε λίγα μόλις χρόνια πριν.

Συμπέρασμα: αυτή η ανυποχώρητη, η εγγενής θέληση για δύναμη, για να θυμηθούμε και τον καλό μαθητή του Σοπενχάουερ, τον Φρίντριχ Νίτσε, έχει εξ ορισμού προκαθορίσει το εννοιολογικό υπόβαθρο του υποδειγματικού αυτού μυθιστορήματος.

* Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΕΗΣ είναι πρέσβης επί τιμή και ποιητής.
Τελευταίο του βιβλίο, η συλλογή πεζών κειμένων «Ινδικοπλεύστης» (εκδ. Κέδρος).

Στην κεντρική εικόνα πίνακας της © Lavanna Martin.


 Απόσπασμα από το βιβλίο

«Πόλος έλξης και πρόσωπο σημασίας μεγάλης, εκείνον τον καιρό, η ιδιοκτήτρια του πρακτορείου. Η κυρία Δουκάκη –έτσι μας είχε επιβληθεί η ιδιοκτήτρια, με το επίθετό της− ως χήρα που ήταν πενθούσε, αλλά τα μαύρα ρούχα που συχνάλλαζε, το μερσεριζέ πουκάμισο με τα γιακαδάκια, η μερσεριζέ μπλούζα της, καμιά φορά και ολόκληρο το φόρεμα και πάντως κάποιο μέρος του, συνήθως το πάνω από το στήθος μέρος του, ήταν από δαντέλα. Πυκνή το χειμώνα και το καλοκαίρι αραιά δουλεμένη, αν και κάλυπτε όλον τον λαιμό μέχρι επάνω ψηλά, και φίνα η δαντέλα. […] Μεγάλη εύνοια το κομματάκι που κατά καιρούς έκοβε με το μαχαιράκι της από μία πλάκα σοκολάτας και μου πρόσφερε. Ίδια πάντοτε, πικρή, σχεδόν χωρίς ζάχαρη και χωρίς σπουδαία γεύση, ήταν η σοκολάτα, αλλά από το χέρι της κι από την πλάκα σοκολάτας με την οποία τάιζε το καλοθρεμμένο και νωθρό γατί της, τον Ματού στο όνομα, τον πολυαγαπημένο. Τίποτα το περίεργο, τίποτα άλλο εκτός από την τροφή του Ματού κι από τις δαντέλες της».


altΑδέλφια
Γιώργος Συμπάρδης
Μεταίχμιο 2018
Σελ. 312, τιμή εκδότη €15,50

 alt

ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΥΜΠΑΡΔΗ

 

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Σα μαγεμένο το μυαλό μου» του Θανάση Σκρουμπέλου (κριτική) – Τα παλιόπαιδα τ’ ατίθασα

«Σα μαγεμένο το μυαλό μου» του Θανάση Σκρουμπέλου (κριτική) – Τα παλιόπαιδα τ’ ατίθασα

Για το βιβλίο του Θανάση Σκρουμπέλου «Σα μαγεμένο το μυαλό μου – Ιστορίες και εικόνες, ταξίμια της λαϊκής ψυχής» (εκδ. Τόπος). Κεντρική εικόνα: Ο Βασίλης Αυλωνίτης από την ταινία «Ο θησαυρός του μακαρίτη» (1959) σε σενάριο και σκηνοθεσία του Νίκου Τσιφόρου.

Γράφει ο Γιώργος Ν. Περαντωνάκης ...

«Τέλος πάντων» του Αχιλλέα ΙΙΙ (κριτική) – Ευφάνταστες λεπτομέρειες από το τέλος του κόσμου

«Τέλος πάντων» του Αχιλλέα ΙΙΙ (κριτική) – Ευφάνταστες λεπτομέρειες από το τέλος του κόσμου

Για τη συλλογή διηγημάτων του Αχιλλέα ΙΙΙ «Τέλος πάντων» (εκδ. Ίκαρος). Κεντρική εικόνα: από την ταινία «Αιώνια λιακάδα ενός καθαρού μυαλού» του Michel Gondry.

Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος

Τέλος ατελεύτητο για κάτι που ουδείς ...

«Δυναμώστε τη μουσική, παρακαλώ» του Μιχάλη Μαλανδράκη (κριτική) – Ανάμεσα στη φρίκη και στην ελαφρότητα

«Δυναμώστε τη μουσική, παρακαλώ» του Μιχάλη Μαλανδράκη (κριτική) – Ανάμεσα στη φρίκη και στην ελαφρότητα

Για το μυθιστόρημα του Μιχάλη Μαλανδράκη «Δυναμώστε τη μουσική, παρακαλώ» (εκδ. Πόλις). Κεντρική εικόνα: φωτογραφία από το Σεράγεβο.

Γράφει η Χριστίνα Μουκούλη

Λένε ότι ένας δημοσιογράφος πρέπει «να κρατάει απόσταση απ’ όλα...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

«Γυναικεία Βραβεία non fiction 2024»: Ανακοινώθηκε η βραχεία λίστα

«Γυναικεία Βραβεία non fiction 2024»: Ανακοινώθηκε η βραχεία λίστα

Η νικήτρια του βραβείου Women's Prize για non-fiction βιβλία θα ανακοινωθεί στις 13 Ιουνίου. Κεντρική εικόνα, μια από τις υποψήφιες για το βραβείο: η συγγραφέας και αρθρογράφος Ναόμι Κλάιν © The University of British Columbia.

Επιμέλεια: Book Press

...
Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Για τα μυθιστορήματα «Strangers in the Night» (μτφρ. Μυρσίνη Γκανά) της Χέδερ Γουέμπ [Heather Webb], «Τα Μυστήρια της Μις Μόρτον Μόρτον» (μτφρ. Χρήστος Μπαρουξής) της Κάθριν Λόιντ [Catherine Lloyd] και «Κωδικός Coco» (μτφρ. Γιάννης Σπανδωνής) της Τζιόια Ντιλιμπέρτο [Gioia Diliberto]. Τρία μυθιστορήματα που μας μεταφ...

Ο «Νευρομάντης» του Ουίλιαμ Γκίμπσον μεταφέρεται στην οθόνη: μεγάλο συνδρομητικό κανάλι ανακοίνωσε ότι αγόρασε τα δικαιώματα

Ο «Νευρομάντης» του Ουίλιαμ Γκίμπσον μεταφέρεται στην οθόνη: μεγάλο συνδρομητικό κανάλι ανακοίνωσε ότι αγόρασε τα δικαιώματα

Το πασίγνωστο μυθιστόρημα του «πατέρα» του Cyberpunk Ουίλιαμ Γκίμπσον [William Gibson] «Νευρομάντης» αναμένεται να γίνει σειρά 10 επεισοδίων από το συνδρομητικό κανάλι Apple TV. Κεντρική εικόνα: ο συγγραφέας Ουίλιαμ Γκίμπσον © Wikipedia. 

Επιμέλεια: Book Press

...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Μακγκάφιν» του Βαγγέλη Γιαννίση (προδημοσίευση)

«Μακγκάφιν» του Βαγγέλη Γιαννίση (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα του Βαγγέλη Γιαννίση «Μακγκάφιν», το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 21 Μαρτίου από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

ΤΟΥΡΙΣΤΑΣ
37.947408, 23.641584

 «Αφού σου ...


«Το μποστάνι του Μποστ» του Κωνσταντίνου Κυριακού (προδημοσίευση)

«Το μποστάνι του Μποστ» του Κωνσταντίνου Κυριακού (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο του Κωνσταντίνου Κυριακού «Το μποστάνι του Μποστ – Μια σύνθεση / συμπλήρωση / διασκευή κειμένων του Μποστ», το οποίο κυκλοφορεί σε λίγες μέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

...

«Όλα μαύρα» της Δήμητρας Παπαδήμα (προδημοσίευση)

«Όλα μαύρα» της Δήμητρας Παπαδήμα (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο της Δήμητρας Παπαδήμα «Όλα μαύρα», το οποίο θα κυκλοφορήσει την επόμενη εβδομάδα από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

«Τι είμαστε εμείς μπροστά σε αυτά τα κτήνη, ρε; Τι είμαστε; Άγιοι. Και φόνο να...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Για τα μυθιστορήματα «Strangers in the Night» (μτφρ. Μυρσίνη Γκανά) της Χέδερ Γουέμπ [Heather Webb], «Τα Μυστήρια της Μις Μόρτον Μόρτον» (μτφρ. Χρήστος Μπαρουξής) της Κάθριν Λόιντ [Catherine Lloyd] και «Κωδικός Coco» (μτφρ. Γιάννης Σπανδωνής) της Τζιόια Ντιλιμπέρτο [Gioia Diliberto]. Τρία μυθιστορήματα που μας μεταφ...

Επανάσταση 1821: 11 βιβλία για τον Αγώνα των Ελλήνων

Επανάσταση 1821: 11 βιβλία για τον Αγώνα των Ελλήνων

Ενόψει της 25ης Μαρτίου, επιλέγουμε έντεκα βιβλία που μας βοηθούν να κατανοήσουμε τα περίπλοκλη όσο και μοναδική διαδοχή γεγονότων που ήταν η Ελληνική Επανάσταση. Kεντρική εικόνα: έργο του Λουντοβίκο Λιπαρίνι «Ο όρκος του λόρδου Βύρωνα στο Μεσολόγγι» (περίπου 1850), μουσείο Μπενάκη.

...
Ιστορίες από τη Χώρα των Χρυσανθέμων: 10 λογοτεχνικά έργα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα ανοίγουν παράθυρα στον κόσμο της Ιαπωνίας

Ιστορίες από τη Χώρα των Χρυσανθέμων: 10 λογοτεχνικά έργα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα ανοίγουν παράθυρα στον κόσμο της Ιαπωνίας

Όσο μακρινή κι αν φαντάζει η Ιαπωνία, δεν παύει να μας ελκύει, μεταξύ άλλων και για την ιδιαίτερη και τολμηρή λογοτεχνία της. Από τον κλασικό Καουαμπάτα έως τον ευφάνταστο Μουρακάμι, επιλέγουμε δέκα βιβλία που κυκλοφόρησαν σχετικά πρόσφατα και μπορούν να μας ανοίξουν νέα παράθυρα στον κόσμο του Ανατέλλοντος Ήλιου. K...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

02 Απριλίου 2023 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα μεγαλύτερα μυθιστορήματα όλων των εποχών: 20 έργα-ποταμοί από την παγκόσμια λογοτεχνία

Πολύτομα λογοτεχνικά έργα, μυθιστορήματα-ποταμοί, βιβλία που η ανάγνωσή τους μοιάζει με άθλο. Έργα-ορόσημα της παγκόσμιας πεζογραφίας, επικές αφηγήσεις από την Άπω Ανατ

ΦΑΚΕΛΟΙ