Προσπάθεια συστηματοποίησης των τάσεων της ελληνικής αστυνομικής λογοτεχνίας με αφορμή τα μυθιστορήματα των Σταύρου Χριστοδούλου «Τη μέρα που πάγωσε ο ποταμός» και Δώρου Αντωνιάδη «Memento mori», τα οποία κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Καστανιώτη.

Της Χίλντας Παπαδημητρίου

Για το μυθιστόρημα της Ελένης Γκίκα «Η ωραία της νύχτας».

Της Διώνης Δημητριάδου

Για τη νουβέλα της Μάχης Τζαβέλα «Φτερά παγωνιού» (εκδ. Γκοβόστη).

Του Βαγγέλη Δημητριάδη

Για το μυθιστόρημα του Γιώργου Συμπάρδη «Αδέλφια» (εκδ. Μεταίχμιο).

Για το μυθιστόρημα του Γιώργου-Ίκαρου Μπαμπασάκη «Πάρκο» (εκδ. Εστία).

Του Διονύση Μαρίνου

Για το μυθιστόρημα του Γιώργου Αριστηνού «Ο δολοφόνος» που επανεκδόθηκε πρόσφατα από τις εκδόσεις Κίχλη.

Του Θωμά Συμεωνίδη

Για τη συλλογή διηγημάτων του Γιώργου Νικολάου «Άτιτλα κείμενα» (εκδ. Το Ροδακιό).

Της Νάσιας Διονυσίου

Σκέψεις για βιβλία ελληνικής πεζογραφίας που κυκλοφόρησαν το 2018.

Του Γιώργου Ν. Περαντωνάκη

Για τη συλλογή διηγημάτων της Μαρίας Σκιαδαρέση «Όσα δεν έζησαν» (εκδ. Πατάκη).

Του Ανδρέα Μήτσου

Για τον συλλογικό τόμο διηγημάτων «Το μυστικό» (εκδ. Καστανιώτη), σε επιμέλεια της Αμάντας Μιχαλοπούλου.

Του Νίκου Ξένιου

Για το μυθιστόρημα του Βασίλη Κουνέλη «Καπνισμένα ερείπια» (εκδ. Καστανιώτη).

Του Διονύση Μαρίνου

Για το μυθιστόρημα του Μίνου Ευσταθιάδη «Ο δύτης» (εκδ. Ίκαρος).

Του Γιώργου Ν. Περαντωνάκη