Αναζητώντας τον Εαυτό του, εκπλήσσεται: "Εγώ είμαι οι άλλοι".
Εκατοντάδες. Μια γενετική λοταρία στα βουνά της Κρήτης. Ταξίδι σε ένα παρελθόν πανταχού παρόν. Η Αυτοβιογραφία γίνεται ιστορία-πινακοθήκη μιας συναρπαστικής εποχής: πορτρέτα, εικόνες, σκηνές, χρώματα, δράματα κι ευτράπελα. Τα μυστικά των "πάνω" -επιφανών πολιτικής, τέχνης, επιστήμης και πλούτου- τέμνονται με τις ανέκδοτες ιστορίες των "κάτω", των απλών ανθρώπων. Από μια επαρχιακή Μαγική πόλη σε Αθήνα-Πειραιά της αντίστασης και των παράνομων οργανώσεων. Ο Μίμης Ανδρουλάκης είχε δεσμευτεί να "μιλήσει" μετά 50 χρόνια. Τώρα συμπληρώνει τις λευκές σελίδες της πρόσφατης ιστορίας, με πρώτες το "Πολυτεχνείο '73" και την "Ύβριν" Νο 8. (Από την έκδοση)

Μια ανάσα είναι η ζωή. Η Λέννι, στα δεκαεφτά της μόλις χρόνια, έχει συνειδητοποιήσει πόσο γρήγορα κυλά ο χρόνος - ζει στην πτέρυγα για τους ασθενείς με ανίατα νοσήματα με μοναδικό φίλο τον εφημέριο του νοσοκομείου. Διψώντας για εμπειρίες στο μικρό διάστημα που της απομένει να ζήσει, η Λέννι γράφεται σ' ένα μάθημα εικαστικών. Γνωρίζει εκεί την ογδοντατριάχρονη Μάργκο, που έχει καρδιά επαναστάτριας. Γίνονται αμέσως φίλες και διαπιστώνουν ότι και οι δύο μαζί έχουν ζήσει εκατό χρόνια, τόσο είναι το άθροισμα των ηλικιών τους. Για να γιορτάσουν τον συναρπαστικό αυτόν αιώνα, τα εκατό κοινά τους χρόνια, αρχίζουν να ζωγραφίζουν τις εκπληκτικές ιστορίες τους: για τα νιάτα και τα γηρατειά, τον έρωτα και την οικογένεια, για το πώς είναι να δίνεις χαρά και να δέχεσαι καλοσύνη, για το πώς είναι να χάνεις και να βρίσκεις τους ανθρώπους. Όσο βαθαίνει αυτή η τελευταία φιλία για τη Μάργκο και τη Λέννι, ένα πράγμα γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρο: η ζωή θα προχωρά ακόμη και όταν οι δυο τους δε θα είναι πια "εδώ". (Από την έκδοση)

"Ένα πολύχρωμο και ευφρόσυνο πορτρέτο του τέλους των πραγμάτων".( Kirkus)
"Η Κρόνιν σκιαγραφεί υποδειγματικά τους ήρωές της, ισορροπώντας με λυτρωτικό χιούμορ μεταξύ ευαισθησίας και συναισθηματισμού. Κατατάσσεται έτσι στην κατηγορία των εξαιρετικών, και ελάχιστων, συγγραφέων που, γράφοντας για τον θάνατο, στήνουν μια αξέχαστη γιορτή της ζωής". (Booklist)
"Ένα υπέροχο συγγραφικό ντεμπούτο, διαποτισμένο με χιούμορ και τρυφερότητα· η κινητήριος δύναμη του μυθιστορήματος είναι η αποφασιστικότητα των ηρώων του να αντιμετωπίσουν θαρραλέα τα εμπόδια της ζωής δίνοντας τη δική τους μάχη της επιβίωσης". (Harper's Bazaar)
"Είναι απόλαυση να διαβάζεις για την ανεξάντλητη ικανότητά μας να χτίζουμε σχέσεις αγάπης στην πιο δύσκολη στιγμή της ζωής". (The Bookseller)

Η σαραντάχρονη Σολέν, εξαιρετικά επιτυχημένη δικηγόρος, προσπαθεί, μετά από ένα τραγικό περιστατικό, να ξεπεράσει την κατάθλιψη προσφέροντας εθελοντικά τις υπηρεσίες της σε μια εστία στο Παρίσι που φιλοξενεί γυναίκες που χρειάζονται βοήθεια. Εκεί αναλαμβάνει καθήκοντα δημόσιου γραφέα, εξυπηρετώντας όσες δεν είναι σε θέση να συντάξουν μόνες τους μια επιστολή. Άστεγες, μετανάστριες, κακοποιημένες, εξαρτημένες από ουσίες, προερχόμενες από χαμηλά κοινωνικά στρώματα κι έχοντας ζήσει στο περιθώριο της κοινωνίας, οι γυναίκες αυτές αντιμετωπίζουν τη Σολέν με δυσπιστία. Θα χρειαστεί να παλέψει για να βρει μια θέση ανάμεσά τους, προσεγγίζοντας ταυτόχρονα κόσμους που ως τότε γνώριζε μονάχα θεωρητικά. Περίπου έναν αιώνα νωρίτερα, η Μπλανς Περόν, η τότε επικεφαλής του Στρατού της Σωτηρίας, είχε δώσει τη δική της μάχη προκειμένου η εστία αυτή, το Μέγαρο των Γυναικών, να μπορέσει να υπάρξει και να λειτουργήσει, προσφέροντας ένα τεράστιο ανθρωπιστικό έργο. Αφηγούμενη παράλληλα τις δύο αυτές ιστορίες, εκ των οποίων εκείνη της Μπλανς Περόν είναι πραγματική, η Λετισιά Κολομπανί προσεγγίζει με ευαισθησία τις σκληρές ζωές των περιθωριοποιημένων γυναικών της εστίας, που πολεμούν με τις αντιξοότητες προσπαθώντας να υπερνικήσουν τις δυσκολίες και να βγουν θριαμβεύτριες από τον δύσκολο και άνισο αυτό αγώνα. Άλλες θα τα καταφέρουν κι άλλες όχι, το πιο σημαντικό όμως είναι ο ίδιος ο αγώνας, ο αγώνας για τη ζωή. (Από την έκδοση)

"Κάτι περισσότερο από ένα μυθιστόρημα: ένα ντοκουμέντο, μια υπεράσπιση του αγώνα υπέρ των κοινωνικών δικαιωμάτων και της διαφορετικότητας". (Paris Match)
"Ένας ύμνος στην αδελφοσύνη".( Le Parisien)
"Υπέροχα πορτρέτα γυναικών". (Le Figaro)

Εννέα ιστορίες που άρχισαν να γράφονται το 1948 και εκδόθηκαν το 1953. Πρώτη ανάμεσά τους, το διήγημα "Ιδανική μέρα για μπανανόψαρα", που πρωτοδημοσιεύθηκε στο περιοδικό Νew Υorker τον Ιανουάριο του 1948, τρία χρόνια πριν από την έκδοση του "Φύλακα στη σίκαλη" , που έμελλε να τον καθιερώσει. Εννέα ιστορίες για τη ζωή της αποπροσανατολισμένης αμερικανικής κοινωνίας λίγα χρόνια μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο, με ήρωες εν τέλει τραγικούς, ακόμη και μες στην ανοησία τους. (Από τον εκδότη)

Έμαθα να βάφομαι για να κρύβω τις μελανιές. Η Μάντια διδάχτηκε τη βία από μικρή: την είδε στο πρησμένο πρόσωπο της μάνας της, την υπέμεινε απ' το χέρι του πατέρα της, που ήταν νόμος στο σπίτι. Μεγάλωσε ανυπεράσπιστη: στη γενέτειρά της, μια κωμόπολη της Ημαθίας, ο κόσμος δεν ανακατευόταν στα οικογενειακά του άλλου. Έτσι, όταν στα δεκαοχτώ γνωρίζει τον Άκη, φιλόλογο απ' τη Σαλονίκη, αποφασίζει να το σκάσει, να αναζητήσει την τρυφερότητα, την ανεξαρτησία -να ζήσει ελεύθερη, χωρίς φόβο, πόνο και ντροπή. Όμως η βία έχει πολλά πρόσωπα, και πριν κοπάσει ο έρωτας, η Μάντια γνωρίζει το χειρότερο απ' όλα: αυτό που υποδύεται την αγάπη. Στην άλλη όχθη της ζωής, αφηγείται τις δοκιμασίες και τις χαρές της, τα δώρα που της χάρισε και της έκλεψε η μοίρα. Μιλά για όσα έκανε κι όσα μετάνιωσε, για τη δύναμη που βρήκε μέσα της ακόμα και στις εσχατιές της απελπισίας. Μια ιστορία για την αγριότητα της διπλανής πόρτας και για το κόστος της επιβίωσης. Για την αγάπη, που θέλει θυσίες για να μην είναι μόνο μια λέξη. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Στους δρόμους γύρω από την πλατεία Αγίας Αικατερίνης στις Βρυξέλλες ένα γουρούνι τρέχει σαν τρελό σπέρνοντας τον πανικό.
Οι ήρωες του μυθιστορήματος δεν πιστεύουν στα μάτια τους· το ζώο εξαφανίζεται απ' το οπτικό τους πεδίο τόσο ξαφνικά όσο εμφανίζεται και τα σενάρια για την προέλευσή του δίνουν και παίρνουν.
Το κυκλοφοριακό χάος που προκαλεί ο τετράποδος φυγάς αντικατοπτρίζει το πανδαιμόνιο που κυριαρχεί στο εσωτερικό των δαιδαλωδών μηχανισμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σ' αυτή τη σύγχρονη Βαβέλ, συναντάμε τη φιλόδοξη Φένια Ξενοπούλου, πρώην ανώτερη υπάλληλο στην Επιτροπή Εμπορίου, η οποία μετατίθεται, κόντρα στις επιδιώξεις της, στη Γενική Διεύθυνση Πολιτισμού. Αναζητώντας τρόπο διαφυγής από τον "άχρηστο" τομέα του πολιτισμού, η Φένια αποφασίζει, παρά τις έντονες αντιδράσεις, να προωθήσει την παράτολμη ιδέα του βοηθού της Μάρτιν Ζούσμαν: ν' ανακηρυχθεί επισήμως το Άουσβιτς ως η "γενέτειρα" της Ένωσης στο πλαίσιο των εορτασμών του πεντηκοστού της ιωβηλαίου και να συγκεντρωθούν εκεί οι εναπομείναντες επιζώντες του Ολοκαυτώματος. Στο μεταξύ, ο αστυνόμος Α' Εμίλ Μπρυνφό προσπαθεί να ξεμπλέξει το κουβάρι της "υπόθεσης Άτλας", μιας δολοφονίας που έλαβε χώρα την ώρα που το γουρούνι έκανε την εμφάνισή του και την οποία συγκαλύπτουν υψηλά ιστάμενα πρόσωπα.
Με καυστικό τόνο, ο Μενάσσε συνθέτει μια πολυπρόσωπη, σκοτεινή σάτιρα της γκροτέσκας γραφειοκρατίας των Βρυξελλών, συνδέοντας ευρηματικά τις αγωνίες της καθημερινής ζωής με την παρατεταμένη κρίση ταυτότητας της ευρωπαϊκής ηπείρου. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

"Ένα βαθύτατα ανθρώπινο μυθιστόρημα, με τη σοφία και το βάρος του χρόνου που συσσωρεύεται. Ο Μενάσσε δε γράφει για το πώς πρέπει να είναι τα πράγματα, αλλά για το πώς πραγματικά είναι, κι αυτό στις μέρες μας είναι σπάνιο". (New York Times)
"Ο Μενάσσε ανήκει στο σπάνιο είδος των διανοουμένων που πιστεύουν ακόμη στην ουτοπία της "ευρωπαϊκής κοινοπολιτείας", που έχει αφομοιώσει τα μαθήματα της ιστορίας και του εθνικισμού". (Le Monde)
"Το μεγάλο μυθιστόρημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης". (La Repubblica)

Σικάγο, δεκαετία του 20.
Στο μυστικό κλαμπ που κρύβει το υπόγειο του Κουρείου, ο γκάνγκστερ Μπιγκ Τούλιο είναι έτοιμος να γιορτάσει τα γενέθλιά του. Όλη η πόλη θα πάει στη γιορτή, αν και κάποιοι καλεσμένοι έχουν πάμπολλους λόγους για να τον μισούν.
Ξαφνικά, όταν σβήνουν το φώτα, ακούγεται ένας πυροβολισμός. Κάποιος δολοφονήθηκε μπροστά σ' όλο τον κόσμο!
Εσύ και η Βόλντεμαρ, η νεαρή συγγραφέας, θα χρειαστεί να σκεφτείτε πολύ γρήγορα, να εξετάσετε τα στοιχεία και να ανακαλύψετε τον ένοχο.
Όλοι οι παρόντες είναι ύποπτοι και κανείς δεν είναι αυτό που φαίνεται.
Ένα βιβλίο με ιδιαίτερο ύφος εικονογράφησης, ένας φόρος τιμής στο κλασικά αστυνομικά μυθιστορήματα μυστηρίου.
Για παιδιά και όχι μόνο! (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Έγινε παρεξήγηση και δεν υπάρχει εξήγηση.
Ο Θανασάκης και ο Χάρης μάλωσαν. Οι δυο καρδιακοί φίλοι που γνωρίζονται από τον παιδικό σταθμό και βρίσκονται πια στο νηπιαγωγείο τσακώθηκαν ξεχνώντας τη φιλία τόσων χρόνων. Γιατί;
Κανείς δεν ξέρει. Ούτε οι ίδιοι. Μάταια οι μαμάδες τους αναρωτιούνται τι συμβαίνει. Μάταια ο καλός Αποστόλης αναλαμβάνει αποστολές συμφιλίωσης.
Το γυαλί έχει σπάσει. Οριστικά; Όχι, υπάρχει η μαγική κόλλα που θα ενώσει ξανά τα κομμάτια.
Την ανακαλύπτει ο Θανασάκης μέσα από λυγμούς και δάκρυα.
Ανακαλύψτε την κι εσείς μέσα από τα ξεκαρδιστικά γέλια που θα σας φέρει αυτό το σπαρταριστό άλμπουμ του Αρκά. Και ανακαλύψτε ακόμα πόση γλύκα κρύβουν οι παιδικές ψυχές. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)