alt

Για την ταινία Το τέλος της διαδρομής, σε σκηνοθεσία του James Ponsoldt, σχετικά με τη ζωή και την προσωπικότητα του Ντέιβιντ Φόστερ Ουάλας.

Του Νίκου Ξένιου

«Όσο περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν πως είσαι σπουδαίος,
τόσο μεγαλώνει ο φόβος σου μήπως είσαι ένας απατεώνας». Ντέιβιντ Φόστερ Ουάλας

«Υπάρχει ένα δυστυχές παράδοξο με τις λογοτεχνικές βιογραφίες», είχε σχολιάσει στο New York Times Book Review το 2004 ο Ντέιβιντ Φόστερ Ουάλας: «το ότι οι αναγνώστες τέτοιων βιογραφιών συχνά απογοητεύονται». Η ταινία Το τέλος της διαδρομής του Τζέημς Πόνσολντ φιλοτεχνεί ένα κινηματογραφικό πορτραίτο του αμερικανού συγγραφέα βασισμένο σε ένα αδημοσίευτο προφίλ του. Οι πιο κοντινοί άνθρωποι του Ουάλας, ο οποίος αυτοκτόνησε το 2008, διαφώνησαν με το φιλμ αυτό, επικαλούμενοι συχνά την έκδοση που έχει τον τίτλο: The David Foster Wallace Reader (βιβλίο που, πέραν της ανθολόγησης του έργου του συγγραφέα, υπεριέχει αξιόλογες επιλογές δημοσιογραφικών του επιδόσεων, μέρος των παραδόσεών του σχετικά με άλλους συγγραφείς: Ρενάτα Άντλερ, Τζωρτζ Σώντερς, Τζ. Ντ. Σάλιντζερ, Τζόαν Ντίντιον, καθώς και κάποια προσωπικά του e-mails), το χιλίων τόσων σελίδων κλασικό έργο του συγγραφέα Infinite Jest (1996), καθώς και το Understanding David Foster Wallace του Μάρσαλ Μπόσγουελ (2003). O Γουάλας πίστεψε με ζέση και επένδυσε στις δυνατότητες της λογοτεχνίας μέσω μιας χειμαρρώδους πρόζας που υποστηρίζει την πεποίθηση στην αξία του ανθρώπου, την ενσυναίσθηση και τον ηθικό στοχασμό.

Τα σκυλιά, οι γυναίκες, το αλκοόλ, η αγάπη

Ο Λίπσκι βρίσκει τον Ουάλας αξιαγάπητο αλλά και αδιάφορο προς τη συνέντευξη, ενώ υφίσταται τηλεφωνικές πιέσεις από τον προϊστάμενό του να εκβιάσει εκμυστηρεύσεις σχετικά με τη φημολογούμενη περίοδο αποτοξίνωσης του συγγραφέα από την ηρωίνη.

Η ταινία είναι η δεύτερη απόπειρα βιογράφησης του Ουάλας, μετά το «Brief Interviews with Hideous Men» του Τζων Κραζίνσκι (2009). Συγγραφέας του ομώνυμου βιβλίου είναι ο Ντέιβιντ Λίπσκι (τον οποίον υποδύεται ο Τζέσε Άιζενμπεργκ), που στο έργο πληροφορείται την αυτοκτονία του Ουάλας και ανασύρει τις μνήμες της συνέντευξης που του είχε πάρει δεκαπέντε χρόνια νωρίτερα, κατά τη διάρκεια ενός πενθημέρου όπου φιλοξενήθηκε στο σπίτι του συγγραφέα στο Ιλινόις. Τότε είχε πρωτοδημοσιευθεί το Infinite Jest και η απήχηση του Ουάλας στο αμερικανικό κοινό είναι το σκηνικό διεκπεραίωσης του διαλόγου μεταξύ τους. Ο Λίπσκι πείθει τον αρχισυντάκτη του περιοδικού Rolling Stone όπου εργάζεται να του αναθέσει την εν λόγω συνέντευξη και αυτή είναι η αρχή μιας σύντομης, αλλά απόλυτα καθοριστικής για τον Λίπσκι γνωριμίας με τον Ουάλας (τον Ουάλας ερμηνεύει καταπληκτικά ο Τζέισον Σήγκελ). Ο Λίπσκι βρίσκει τον Ουάλας αξιαγάπητο αλλά και αδιάφορο προς τη συνέντευξη, ενώ υφίσταται τηλεφωνικές πιέσεις από τον προϊστάμενό του να εκβιάσει εκμυστηρεύσεις σχετικά με τη φημολογούμενη περίοδο αποτοξίνωσης του συγγραφέα από την ηρωίνη. Ο συγγραφέας τού επιτρέπει να μαγνητοφωνεί τη συνομιλία τους θέτοντας κάποιες εκμυστηρεύσεις του "off the record". Μιλούν για γυναίκες, για τα σκυλιά, για τις διατροφικές τους συνήθειες, αλλά και για τη φήμη ενός συγγραφέα και για τη ματαιοδοξία που τη συνοδεύει. Ο Ουάλας παραδέχεται την περίοδο απεξάρτησης από το αλκοόλ που είχε περάσει και μια πρότερη απόπειρα αυτοκτονίας του μέσα στο ίδρυμα. Ο Λίπσκι, εκτός του ότι φιλοξενείται στο σπίτι του Ουάλας, τον συνοδεύει και στην περιοδεία παρουσίασης του βιβλίου του στη Μιννεάπολη, όπου συναναστρέφονται δύο γυναίκες, μια φίλη του Ουάλας και μια κριτικό λογοτεχνίας, με την οποία ο Λίπσκι φλερτάρει αορίστως και αυτό εξοργίζει τον Ουάλας. Η ένταση μεταξύ τους κορυφώνεται όταν ο Λίπσκι, το βράδυ πριν την αναχώρησή του, του υποβάλλει το φλέγον ερώτημα το σχετικό με την ηρωίνη. Ο Ουάλας αρνείται την οιανδήποτε εμπλοκή του με ναρκωτικά, κατηγορώντας τον Λίπσκι για στερεοτυπία στη σύλληψή του μιας συνέντευξης. Όμως μια φιλία έχει εδραιωθεί μεταξύ τους.

Αντιμέτωπος με ένα πανίσχυρο σύστημα αξιών

Ο ίδιος ο Λίπσκι θεωρούσε τον Ουάλας, ήδη πριν τον γνωρίσει, αντάξιο του Σάλιντζερ της δεκαετίας του πενήντα, του Τόμας Πίντσον και του Χέμινγουεϊ, παλιότερα.

Δεκαπέντε χρόνια αργότερα ο Λίπσκι παρουσιάζει το δικό του βιβλίο, με τίτλο: Although of Course You End Up Becoming Yourself (2010), που βασίζεται σε εκείνη τη γνωριμία του 1996. Ο βραβευμένος με Πούλιτζερ σεναριογράφος Ντόναλντ Μαργκιούλις διάβασε το βιβλίο αυτό και έγραψε το σενάριο της ταινίας και το έστειλε στον σκηνοθέτη Τζέημς Πόνσολντ που είχε υπάρξει μαθητής του στο πανεπιστήμιο Yale και ήταν και ο ίδιος θιασώτης του Ουάλας. Το Τέλος της διαδρομής είναι η πραγματική ιστορία δύο συγγραφέων που έχουν και οι δύο το όνομα Ντέιβιντ, που και οι δύο έχουν πατήσει τα τριάντα, κι εκ των οποίων ο ένας είναι πετυχημένος και κυκλοφορεί φορώντας μπαντάνα στο κεφάλι του, ενώ ο άλλος οικοδομεί ακόμη την καριέρα του. Ο ίδιος ο Λίπσκι θεωρούσε τον Ουάλας, ήδη πριν τον γνωρίσει, αντάξιο του Σάλιντζερ της δεκαετίας του πενήντα, του Τόμας Πίντσον και του Χέμινγουεϊ, παλιότερα. Πρόκειται, λοιπόν, για ένα road movie ενός μέρους της περιοδείας του στην επαρχία μαζί με τον συγγραφέα, κατά τη διάρκεια του οποίου οι δύο νεαροί άντρες αναμετρώνται ο ένας με τον άλλο και λογομαχούν για σπουδαία, κεφαλαιώδη ζητήματα της λογοτεχνίας και των ανθρώπινων σχέσεων: για το νόημα της ζωής, για τη δημιουργία, για την έννοια της αυθεντικότητας, για την υποκρισία των αστών διανοουμένων και για την κατάθλιψη ως πάθηση της εποχής μας. Ο Ουάλας ο ίδιος είχε διαγνώσει τον εαυτό του με «ιδεομηρυκαστική εμμονή, υπεριδρωσία και διέγερση του παρασυμπαθητικού νευρικού συστήματος». Όμως καταπιάστηκε με αρκετά θέματα της σύγχρονης αμερικάνικης κουλτούρας: εθισμοί, συναισθηματικές διαταραχές, αυτοκτονία, αίθουσες εντατικής θεραπείας, οικογενειακές σχέσεις, διαφήμιση, τένις, και θεωρία κινηματογράφου, ενώ συστηματικά δίδαξε σε κολέγια, κατακρίνοντας «τον αποκαλούμενο «πραγματικός κόσμο» των ανθρώπων του χρήματος και της εξουσίας, που συνεχίζει να λειτουργεί μια χαρά με καύσιμα το φόβο και την περιφρόνηση, την απογοήτευση και την επιθυμία και τη λατρεία του εαυτού». Η αυτοκτονία του ήρθε ως επιβεβαίωση της τοποθέτησής του απέναντι στην υποκρισία και τον νοθευμένο χαρακτήρα των ανθρώπινων επιλογών.

Είναι χαρακτηριστικά συμπαγές το αξιακό σύστημα που προτείνει στην ταινία ο αυτοευνουχιζόμενος, αυτοσαρκαζόμενος Ουάλας, σε σημείο να καθιστά καχύποπτο τον Λίπσκι και να τον κάνει να αναπτύσσει άμυνες στην ουσιαστική σύναψη σχέσης με τον φιλόξενο συγγραφέα. Εκείνος, πάλι, μοιράζεται γενναιόδωρα τα πάντα μαζί του: είναι χαρακτηριστικό το μοίρασμα ακόμη και της πρωϊνής του τάρτας: Mi Pop Tart es su Pop Tart. Είναι, επίσης, χαρακτηριστική η ειλικρίνεια με την οποία ο συγγραφέας, με αφορμή ένα πόστερ αναρτημένο στον τοίχο του σπιτιού του, εξηγεί στον Λίπσκι την προτίμησή του για την Άλανις Μορισέτ, που εκπροσωπεί το «φυσικό» είδος γυναίκας και εν γένει το είδος ανθρώπου που αγαπά και για την αδυναμία του να προσεγγίσει τους άλλους. Αντίθετα, ο Λίπσκι φαίνεται να λειτουργεί πιο ιδιοτελώς, ως «κατάσκοπος» μέσα στο ίδιο το σπίτι του συγγραφέα, καταγράφοντας ονόματα καλλυντικών, πρόσωπα φωτογραφιών, μικρές λεπτομέρειες καθημερινών συνηθειών, οτιδήποτε θα μπορούσε να ενδιαφέρει το κοινό ενός ρεπορτάζ που τελικά ποτέ δεν δημοσιεύτηκε.

alt

Σύγκρουση κινήτρων: διαφορετική ατζέντα

Οι στόχοι τους είναι διαφορετικοί: ο νεαρός δημοσιογράφος βρίσκεται στη φάση αναζήτησης του «θορύβου» γύρω από το άρθρο του, απορροφημένος από την κοσμικότητα που ο Ουάλας χαρακτηρίζει «ενοχλητικό θόρυβο της μεγαλούπολης»: «Το πραγματικά σημαντικό είδος ελευθερίας», λέει ο Ουάλας, «έχει να κάνει με την προσοχή και την επίγνωση, την πειθαρχία και την προσπάθεια, και την ικανότητα να νοιάζεσαι αληθινά για τους άλλους και να θυσιάζεσαι γι’αυτούς, ξανά και ξανά, με αναρίθμητους ασήμαντους, αφανείς και διόλου ελκυστικούς τρόπους, κάθε μέρα. Αυτή είναι η πραγματική ελευθερία. Αυτό σημαίνει να έχεις μάθει πώς να σκέφτεσαι». Φημολογείται πως ο Ουάλας είχε κάποτε πει στον Μακάφερυ: «Κοίτα, φίλε, νομίζω οι περισσότεροι ακόμη και οι πιο χαζοί, θα συμφωνούσαμε στο ότι ζούμε σε μια σκοτεινή εποχή, όμως σε τι στ’αλήθεια χρειαζόμαστε τη λογοτεχνία εκείνη που δεν κάνει άλλο από το να δραματοποιεί το πόσο σκοτεινά και ηλίθια είναι τα πάντα γύρω μας;». Το ζήτημα για τον Ουάλας είναι να μην χρειάζεται τη δόση του Ναρντίλ ή λιθίου για να αντέξει ολόκληρη τη μέρα.

Πάνω από κάθε τι άλλο, είναι ένα φιλμ για τη νεότητα και για την αρχή της γήρανσης, για το «τακίμι» ανάμεσα σε δυο «λευκούς, μορφωμένους αστούς, δυο άντρες που δεν βλέπουν πια τηλεόραση αλλά έχουν ανάγκη να επικοινωνήσουν.

Με δεδομένη τη διαφορά «ατζέντας» και κινήτρων, η υπαρξιακών διαστάσεων περιπέτεια εξοικείωσης των δύο ανδρών περνά διάφορα στάδια. Στην ουσία, και οι δύο ξεχνούν προς στιγμήν τον λόγο της γνωριμίας τους και παραμένουν δυο νέοι φίλοι που αγαπούν τα βιβλία, τρώνε τζανκ φουντ και μιλούν για τον εαυτό τους και τις γυναίκες της ζωής τους: πάνω από κάθε τι άλλο, είναι ένα φιλμ για τη νεότητα και για την αρχή της γήρανσης, για το «τακίμι» ανάμεσα σε δυο «λευκούς, μορφωμένους αστούς που παρακολουθούν ποιοτικές ταινίες από ακριβά οπτικοηχητικά συστήματα ξαπλωμένοι σε ακριβές πολυθρόνες», δυο άντρες που δεν βλέπουν πια τηλεόραση αλλά έχουν ανάγκη να επικοινωνήσουν. Αντικείμενο θαυμασμού και ζήλιας, φαντασιακός φίλος και κατάρριψη ενός μύθου. Μέσω της προσωπογράφησης του συγγραφέα Ντέιβιντ Φόστερ Ουάλας στην ουσία προσωπογραφείται ο συγγραφέας Ντέιβιντ Λίπσκι. Ένας κατασκευαστής συγγραφικού προφίλ, στην επαφή του με τον πραγματικό συγγραφέα δεν είναι παρά ένας επίπλαστος φίλος που ονειρεύεται το μοίρασμα με την κυρίαρχη φιγούρα που συνιστά το αντικείμενο της διερεύνησής του. Γι’ αυτό προδίδει, ταυτόχρονα, τόσο τον στόχο του όσο και τον άλλον άνθρωπο, που είναι το μέσον για να τον επιτύχει.

altΙδιαίτερα ευαισθητοποιημένος στις σύγχρονες θεωρίες για τη γλώσσα και το σύστημα αναφορών που παράγει, καταπιάνεται, στο βιβλίο του The Broom of the System με ένα είδος δραματοποίησης της θεωρίας του Βίτγκενστάιν. Ο εθισμός στην τηλεόραση, στα ντραγκς και στη μοναξιά είναι η κριτική που με έντονη ειρωνεία εξαπολύει κατά της Αμερικής και του τρόπου ζωής της στο Girl with Curious Hair (1989), αντιπροτείνοντας τη μαγεία των ανθρώπινων σκέψεων και το μεγαλείο της αυτοσυνειδησίας. Το Infinite Jest, που δημοσιεύθηκε τον Φεβρουάριο του 1996, γρήγορα έγινε ένα είδος «ιερού τοτέμ» για τους νέους αναγνώστες του. Ακολούθησε η συλλογή διηγημάτων του: Oblivion, που μεταφράστηκε στα Ελληνικά ως Αμερικανική Λήθη. Το μυθιστόρημα The Pale King αρχίζει να γράφεται το 2000: ο ήρωάς του φορά νάυλον παντελόνι και μαύρο τι-σερτ με αφίσα των Πινκ Φλόυντ, βλέπει σαπουνόπερες στην τηλεόραση και διαβάζει για τις απολυτήριες εξετάσεις του. Σε κάθε διάλειμμα διαφημιστικού σποτ παρατηρεί το σήμα του CBS με την υδρόγειο να περιστρέφεται κινηματογραφημένη από ψηλά και ακούει τη φωνή του εκφωνητή: «Παρακολουθείτε την εκπομπή “Καθώς ο κόσμος γυρνά”». Σταδιακά αρχίζει να αμφισβητεί την αλήθεια αυτής της δήλωσης. Μικρο-σκέψεις, μετα-στιγμές και υποσημειώσεις τον βοηθούσαν να ανασύρει τη λογοτεχνία του από την κοινοτοπία. Το μυθιστόρημα που δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει πριν αυτοκτονήσει, αφήνοντας έκπληκτο και θλιμμένο τον λογοτεχνικό κόσμο, έφερε τον τίτλο Long Thing και μιλούσε για την αλλοτρίωση της εργασίας, προτείνοντας την εκούσια πλήξη ως αντίδοτο στην εθνικού βεληνεκούς εξάρτηση των Αμερικανών από τη φτηνή ψυχαγωγία. Αυτό το έργο που ποτέ δεν ολοκληρώθηκε χαρακτηρίστηκε από κάποιους ως η αρχή της «χρυσής, ντοστογιεβσκικής περιόδου του Ουάλας».

* Ο ΝΙΚΟΣ ΞΕΝΙΟΣ είναι εκπαιδευτικός και συγγραφέας.

Ακολουθήστε την bookpress.gr στο Google News και διαβάστε πρώτοι τα θέματα που σας ενδιαφέρουν.


ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Στίβεν Κινγκ με «Λάμψη» στη μεγάλη οθόνη του Δαναού

Στίβεν Κινγκ με «Λάμψη» στη μεγάλη οθόνη του Δαναού

Προβολή της ταινίας του Στάνλεϊ Κιούμπρικ «Η Λάμψη» την Παρασκευή 8 Μαρτίου στον κινηματογράφο Δαναό [Λ. Κηφισίας 109, 11524 Αθήνα].

Επιμέλεια: Book Press

Οι εκδόσεις Κλειδάριθμος και ο κινηματογράφος Δαναός διοργανώνουν μια ακόμη μοναδική προβολή, μετ...

«Υπέροχες μέρες» του Βιμ Βέντερς – Και μια αναδρομή στο έργο του σπουδαίου Γερμανού σκηνοθέτη

«Υπέροχες μέρες» του Βιμ Βέντερς – Και μια αναδρομή στο έργο του σπουδαίου Γερμανού σκηνοθέτη

Ένα πανόραμα των ταινιών του Βιμ Βέντερς, καθώς και κριτική αποτίμηση της τελευταίας του ταινίας «Υπέροχες μέρες».

Γράφει ο Θόδωρος Σούμας

O Bιμ Βέντερς ξεκίνη...

Το σκωπτικό και γλυκό σινεμά του Γούντι Άλεν – Επισκόπηση του έργου του και των σημαντικότερων ταινιών του ανά είδος

Το σκωπτικό και γλυκό σινεμά του Γούντι Άλεν – Επισκόπηση του έργου του και των σημαντικότερων ταινιών του ανά είδος

Τα μοτίβα των σχέσεων, του έρωτα, της απιστίας, των διανοούμενων, της Εβραϊκής κοινότητας, του σαρκασμού, της κωμωδίας κ.ά στην τεράστια φιλμογραφία του Γούντι Άλεν. Μια επισκόπηση του έργου του και των σημαντικότερων ταινιών του.

Γράφει ο Θόδωρος Σούμας

...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

«Γυναικεία Βραβεία non fiction 2024»: Ανακοινώθηκε η βραχεία λίστα

«Γυναικεία Βραβεία non fiction 2024»: Ανακοινώθηκε η βραχεία λίστα

Η νικήτρια του βραβείου Women's Prize για non-fiction βιβλία θα ανακοινωθεί στις 13 Ιουνίου. Κεντρική εικόνα, μια από τις υποψήφιες για το βραβείο: η συγγραφέας και αρθρογράφος Ναόμι Κλάιν © The University of British Columbia.

Επιμέλεια: Book Press

...
Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Για τα μυθιστορήματα «Strangers in the Night» (μτφρ. Μυρσίνη Γκανά) της Χέδερ Γουέμπ [Heather Webb], «Τα Μυστήρια της Μις Μόρτον Μόρτον» (μτφρ. Χρήστος Μπαρουξής) της Κάθριν Λόιντ [Catherine Lloyd] και «Κωδικός Coco» (μτφρ. Γιάννης Σπανδωνής) της Τζιόια Ντιλιμπέρτο [Gioia Diliberto]. Τρία μυθιστορήματα που μας μεταφ...

Ο «Νευρομάντης» του Ουίλιαμ Γκίμπσον μεταφέρεται στην οθόνη: μεγάλο συνδρομητικό κανάλι ανακοίνωσε ότι αγόρασε τα δικαιώματα

Ο «Νευρομάντης» του Ουίλιαμ Γκίμπσον μεταφέρεται στην οθόνη: μεγάλο συνδρομητικό κανάλι ανακοίνωσε ότι αγόρασε τα δικαιώματα

Το πασίγνωστο μυθιστόρημα του «πατέρα» του Cyberpunk Ουίλιαμ Γκίμπσον [William Gibson] «Νευρομάντης» αναμένεται να γίνει σειρά 10 επεισοδίων από το συνδρομητικό κανάλι Apple TV. Κεντρική εικόνα: ο συγγραφέας Ουίλιαμ Γκίμπσον © Wikipedia. 

Επιμέλεια: Book Press

...

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

«Μακγκάφιν» του Βαγγέλη Γιαννίση (προδημοσίευση)

«Μακγκάφιν» του Βαγγέλη Γιαννίση (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το μυθιστόρημα του Βαγγέλη Γιαννίση «Μακγκάφιν», το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 21 Μαρτίου από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

ΤΟΥΡΙΣΤΑΣ
37.947408, 23.641584

 «Αφού σου ...


«Το μποστάνι του Μποστ» του Κωνσταντίνου Κυριακού (προδημοσίευση)

«Το μποστάνι του Μποστ» του Κωνσταντίνου Κυριακού (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο του Κωνσταντίνου Κυριακού «Το μποστάνι του Μποστ – Μια σύνθεση / συμπλήρωση / διασκευή κειμένων του Μποστ», το οποίο κυκλοφορεί σε λίγες μέρες από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

...

«Όλα μαύρα» της Δήμητρας Παπαδήμα (προδημοσίευση)

«Όλα μαύρα» της Δήμητρας Παπαδήμα (προδημοσίευση)

Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο της Δήμητρας Παπαδήμα «Όλα μαύρα», το οποίο θα κυκλοφορήσει την επόμενη εβδομάδα από τις εκδόσεις Νίκας.

Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός

«Τι είμαστε εμείς μπροστά σε αυτά τα κτήνη, ρε; Τι είμαστε; Άγιοι. Και φόνο να...

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Τρία μυθιστορήματα με άρωμα εποχής και μυστηρίου από τα Ελληνικά Γράμματα

Για τα μυθιστορήματα «Strangers in the Night» (μτφρ. Μυρσίνη Γκανά) της Χέδερ Γουέμπ [Heather Webb], «Τα Μυστήρια της Μις Μόρτον Μόρτον» (μτφρ. Χρήστος Μπαρουξής) της Κάθριν Λόιντ [Catherine Lloyd] και «Κωδικός Coco» (μτφρ. Γιάννης Σπανδωνής) της Τζιόια Ντιλιμπέρτο [Gioia Diliberto]. Τρία μυθιστορήματα που μας μεταφ...

Επανάσταση 1821: 11 βιβλία για τον Αγώνα των Ελλήνων

Επανάσταση 1821: 11 βιβλία για τον Αγώνα των Ελλήνων

Ενόψει της 25ης Μαρτίου, επιλέγουμε έντεκα βιβλία που μας βοηθούν να κατανοήσουμε τα περίπλοκλη όσο και μοναδική διαδοχή γεγονότων που ήταν η Ελληνική Επανάσταση. Kεντρική εικόνα: έργο του Λουντοβίκο Λιπαρίνι «Ο όρκος του λόρδου Βύρωνα στο Μεσολόγγι» (περίπου 1850), μουσείο Μπενάκη.

...
Ιστορίες από τη Χώρα των Χρυσανθέμων: 10 λογοτεχνικά έργα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα ανοίγουν παράθυρα στον κόσμο της Ιαπωνίας

Ιστορίες από τη Χώρα των Χρυσανθέμων: 10 λογοτεχνικά έργα που κυκλοφόρησαν πρόσφατα ανοίγουν παράθυρα στον κόσμο της Ιαπωνίας

Όσο μακρινή κι αν φαντάζει η Ιαπωνία, δεν παύει να μας ελκύει, μεταξύ άλλων και για την ιδιαίτερη και τολμηρή λογοτεχνία της. Από τον κλασικό Καουαμπάτα έως τον ευφάνταστο Μουρακάμι, επιλέγουμε δέκα βιβλία που κυκλοφόρησαν σχετικά πρόσφατα και μπορούν να μας ανοίξουν νέα παράθυρα στον κόσμο του Ανατέλλοντος Ήλιου. K...

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

ΠΡΟΘΗΚΕΣ

Newsletter

Θέλω να λαμβάνω το newsletter σας
ΕΓΓΡΑΦΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

02 Απριλίου 2023 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τα μεγαλύτερα μυθιστορήματα όλων των εποχών: 20 έργα-ποταμοί από την παγκόσμια λογοτεχνία

Πολύτομα λογοτεχνικά έργα, μυθιστορήματα-ποταμοί, βιβλία που η ανάγνωσή τους μοιάζει με άθλο. Έργα-ορόσημα της παγκόσμιας πεζογραφίας, επικές αφηγήσεις από την Άπω Ανατ

ΦΑΚΕΛΟΙ